Ιδιαίτερα τοπικά προβλήθηκε η είδηση σχετικά με την πορεία
ενοποίησης των κεντρικών συνεταιριστικών οργανώσεων. Από την πλευρά μας δεν θέλουμε
να καλλιεργήσουμε αυταπάτες σχετικά με το αν η ενοποίηση αυτή αφενός θα ξαναδώσει
τους αγροτικούς συνεταιρισμούς τον παλιό τους χαρακτήρα και αφετέρου για το αν
οι μεσαίοι και μικροί αγρότ... Περισσότερα
Την Πέμπτη απεργούμε!
από Η Άλλη Άποψη
Σε μια κρίσιμη βδομάδα για την εργατική τάξη και το κίνημά της μπαίνουμε από αύριο, καθώς η απεργία την Πέμπτη 14 Δεκέμβρη αποτελεί κορυφαίο σταθμό της πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Στη μάχη αυτή, της οργάνωσης της απεργίας, συγκρούονται δύο λογικές: Από τη μία, η καλλιέργεια κλίματος προσμονής στους εργαζόμενους από την κυβέρνηση, η προσπάθειά της να κερδίσει την ανοχή τους στο όνομα της «επόμενης μέρας», δηλαδή την ανοχή στα χτεσινά, σημερινά και αυριανά μέτρα φτωχοποίησης. Και, από την άλλη, η διεκδίκηση εδώ και τώρα όσων έχουν κλέψει από την εργατική τάξη, η κατηγορηματική άρνηση των εργαζομένων για νέες θυσίες, ότι τώρα προέχει η οργάνωση, η συγκέντρωση δυνάμεων για την αντεπίθεση, για τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών.
Συγκρούονται, από τη μία, ο φόβος που καλλιεργούν η εργοδοσία και το πολιτικό της προσωπικό με το μαστίγιο της καταστολής, ο μπαμπούλας του «εκτροχιασμού» του τρένου της ανάπτυξης αν δεν ολοκληρωθούν όλες οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Και, από την άλλη, το δίκιο των εργαζομένων, που διαδηλώνουν ότι τα δικαιώματά τους είναι ήδη «εκτροχιασμένα» και ότι δεν χρωστούν τίποτα, ότι για την κρίση ευθύνεται το ξέφρενο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και όχι οι εργατικές κατακτήσεις, που ξηλώνονται μία προς μία.
Από τη μία, είναι οι συνεχείς επισημάνσεις της εργοδοσίας, όπως αποτυπώνονται διαρκώς από τον ΣΕΒ, ότι είναι «ουτοπία» η επιστροφή στο προ κρίσης εργασιακό καθεστώς, και, από την άλλη, η ανυποχώρητη πάλη για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς, για να μην αμείβεται κανένας εργαζόμενος με κάτω από 751 ευρώ.
Από τη μάχη αυτή δεν πρέπει να λείψει κανείς. Ολοι οι άνθρωποι του μόχθου, οι μεροκαματιάρηδες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες, κάθε ένας έχει κάτι να προσφέρει για την επιτυχία της απεργίας. Στις λίγες μέρες που απομένουν, πρέπει να οργωθούν οι χώροι δουλειάς. Από τις μαχητικές παρεμβάσεις των κομμουνιστών, των συμπορευόμενων μαζί τους στο κίνημα, να πάρουν θάρρος και εργαζόμενοι που φοβούνται, που λυγίζουν κάτω από τους εκβιασμούς της εργοδοσίας. Να γίνουν οι γειτονιές εστίες συζήτησης, να είναι χιλιάδες τα στόματα που λένε: «Την Πέμπτη απεργώ!».