Κόμβος μεγάλων κινδύνων

Τη σφραγίδα της αμερικανικής στρατηγικής στην Ενέργεια έχει η Σύνοδος της Διατλαντικής Ενεργειακής Συνεργασίας (P-TEC) που θα γίνει στις 6 και 7 Νοέμβρη στην Αθήνα, με τη συμμετοχή 25 κρατών και δεκάδων κολοσσών της Ενέργειας και των νέων τεχνολογιών.

Το σχήμα ιδρύθηκε επί της προηγούμενης κυβέρνησης Τραμπ, για να ενισχύσει τη συνεργασία με τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης σε έργα για τη «διασυνδεσιμότητα» και την «ασφάλεια εφοδιασμού».

Τώρα βρίσκεται υπό την ομπρέλα του «Εθνικού Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας των ΗΠΑ», που συγκρότησε η αμερικανική κυβέρνηση τον περασμένο Φλεβάρη, αναδεικνύοντας την Ενέργεια σε κεντρικό πεδίο σύγκρουσης με τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (Ρωσία - Κίνα) για την υπεράσπιση της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Επικεφαλής του Συμβουλίου είναι ο υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ, κεντρικός ομιλητής στο συνέδριο της Αθήνας μαζί με τον Αμερικανό υπουργό Ενέργειας. Η πλειοψηφία των μονοπωλίων που θα πάρουν μέρος είναι αμερικανικά, ενώ εκεί θα κάνει την παρθενική της εμφάνιση και η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ, που στην ατζέντα της έχει πολύ ψηλά την «αμερικανική κυριαρχία» στην Ενέργεια και στις υποδομές.

Η συγκυρία που γίνεται το συνέδριο είναι επίσης καθοριστική για το περιεχόμενό της. Συμπίπτει με τις αποφάσεις της ΕΕ να διακόψει οριστικά την προμήθεια φυσικού αερίου και πετρελαίου από τη Ρωσία μέχρι το 2028, και με τη διαφαινόμενη επικράτηση, στις ΗΠΑ, του σχεδίου να «μονοπωλήσουν» την ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά με αμερικανικό LNG.

Κομβικό ρόλο σε αυτόν τον σχεδιασμό - ανεξάρτητα από το αν και πόσο γρήγορα θα προχωρήσει - προβλέπεται να παίξει η Ελλάδα, ως βασική πύλη εισόδου του αμερικανικού καύσιμου στην Ευρώπη. Ο «κάθετος διάδρομος» - από το Αιγαίο μέχρι τη Βαλτική - είναι η ραχοκοκαλιά του ενεργειακού χάρτη, πάνω στον οποίο «κουμπώνουν» στρατηγικής σημασίας υποδομές (χώροι αποθήκευσης και αγωγοί μεταφοράς).

Αναβαθμισμένος προβλέπεται ο ρόλος και του ελληνόκτητου εφοπλιστικού στόλου στη μεταφορά περισσότερων φορτίων αμερικανικού LNG προς την Ευρώπη. Τον σχεδιασμό ολοκληρώνει η εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατ. Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια.

Αλλά και η διασυνδεσιμότητα των δικτύων μεταφοράς Ενέργειας από τη Βόρεια Αφρική (Αίγυπτο) και την Ασία (μέσω Ισραήλ - Κύπρου) για να καλυφθούν οι αυξημένες ενεργειακές ανάγκες της ΕΕ, κυρίως αυτές που συνδέονται με τη λειτουργία ενεργοβόρων data centers, απαραίτητων για την ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, που ο ρόλος της είναι καθοριστικός στον οικονομικό και στρατιωτικό ανταγωνισμό ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.

Η αστική τάξη, η κυβέρνηση και όλα τα κόμματά της έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν για τις προοπτικές μεγαλύτερης κερδοφορίας και αναβαθμισμένων ρόλων στην περιοχή.

Ο λαός όμως πρέπει να κουμπώνεται μπροστά στους νέους και μεγαλύτερους κινδύνους που κουβαλάει μαζί της η προοπτική ανάδειξης της χώρας σε ενεργειακό κόμβο: Οι υποδομές στρατηγικής σημασίας για τον εφοδιασμό της Ευρώπης, σε συνδυασμό με τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια, μετατρέπουν ακόμα περισσότερο τη χώρα και τον λαό σε στρατιωτικό στόχο των αντίπαλων στο ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Επιταχύνονται ταυτόχρονα διεργασίες στα Ελληνοτουρκικά, όπως δείχνει το παζάρι πάνω σε ζητήματα κυριαρχίας, με τη συναίνεση της αστικής τάξης, για να προχωρήσει ο αμερικανοΝΑΤΟικός ενεργειακός σχεδιασμός. Με άλλα λόγια, η ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο - όπως επιδιώκουν η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα άλλα κόμματα - γίνεται κρίκος ενεργότερης εμπλοκής σε σχέδια και ανταγωνισμούς που μυρίζουν μπαρούτι.

Ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει από τις τεράστιες ποσότητες καυσίμων που θα αποθηκεύονται και θα προωθούνται από τη χώρα μας στην Ευρώπη. Αντίθετα, το ακριβότερο αμερικανικό LNG θα σπρώξει ακόμα πιο πάνω το κόστος της Ενέργειας για τα νοικοκυριά.

Παράλληλα, η κλιμάκωση της πολεμικής προετοιμασίας για την υπεράσπιση αυτών των σχεδιασμών και συμφερόντων κάνει πιο επιθετική την αστική τάξη, αυξάνει τους εξοπλισμούς, γίνεται «όχημα» για ένταση της εκμετάλλευσης και της φοροαφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων.

Το συνέδριο για την Ενέργεια προβάλλεται ως «ορόσημο» στα σχέδια της αστικής τάξης και των κομμάτων της για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Για τον λαό, όμως, πρέπει να αποτελέσει το ακριβώς αντίθετο: Εφαλτήριο κλιμάκωσης της πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους, για απεμπλοκή της χώρας μας από αυτούς!

Να δυναμώσουν οι διεκδικήσεις για Ενέργεια φτηνή για τον λαό, εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου για τις λαϊκές ανάγκες και όχι για τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της αστικής τάξης, στον δρόμο για την ανατροπή της εξουσίας της.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 4 Νοέμβρη 2025.

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.

Επόμενο άρθρο

Αλήθειες και ψέματα