Το κλείσιμο της USAID, βραχίονα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για την προώθηση των συμφερόντων του παγκοσμίως, δεν σημαίνει εγκατάλειψη των υπηρεσιών που πρόσφερε επί δεκαετίες ο βρώμικος αυτός οργανισμός. Η «αναδιάρθρωσή» του γίνεται στο πλαίσιο συνολικότερων αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση Τραμπ στο κράτος, στη σκιά και της ενδοαστι... Περισσότερα
Με αφορμή μία φωτογραφία…
από Η Άλλη Άποψη
Του Αλέκου Χατζηκώστα
Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο ερασιτέχνη φωτογράφου (Αρχείο Προκόπη Μαρμαρά), παλιότερης εποχής, της Βέροιας. Απεικονίζει τα πτώματα τεσσάρων νεαρών αγωνιστών της Αντίστασης και φέρει ημερομηνία 11/8/1946. Η φωτογραφία αυτή «φιλοξενήθηκε» από τον Τύπο της εποχής (π.χ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 12/8/1946 με τίτλο «Εξοντώθη και η συμμορία του Φάντα» αλλά και σε άλλες εφημερίδες, όπως θα δούμε παρακάτω κ.α).
Το γεγονός
Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας ξετυλίγεται ολόκληρο πογκρόμ πολύμορφων διώξεων σε βάρος των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης. Ο λαός αντιστέκεται και ως συνέχεια έχουμε την εμφάνιση των ομάδων καταδιωκόμενων αγωνιστών, που στην Ημαθία σχηματίζονται στους ορεινούς όγκους του Βερμίου και των Πιερίων που αργότερα θα αποτελέσουν τη «μαγιά» του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ).
Μία από αυτές τις ομάδες, με επικεφαλής του Γιώργο Φάντα αναπτύσσει δράση με έδρα το χωριό Κομνήνιο (οικισμός προσφυγικός, σε υψόμετρο 450 μέτρων και σε απόσταση περίπου 5.000 μέτρων από τη Βέροια).
Στις 10/8/1946 η ομάδα περικυκλώνεται από απόσπασμα 25 χωροφυλάκων και κατά τη διάρκεια της μάχης σκοτώνονται όλοι οι αντάρτες (Τα ονόματα που διασώθηκαν είναι Γ. Φάντας, Λυμπερόπουλος και Σιδηρόπουλος)
Τα πτώματά τους τα μεταφέρουν στη Βέροια και τα εκθέτουν σε κοινή θέα στα σκαλιά των Δικαστηρίων (!) της Βέροιας, στην πλατεία Ωρολογίου, στη κεντρική πλατεία τότε της πόλης.
Στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (10/8/1946) διαβάζουμε για το τι προηγήθηκε:«Από σήμερον δύναται να λεχθή ότι οι επιχειρήσεις των δυνάμενων Χωροφυλακής εις την περιοχήν Βεροίας-Ναούσης εισήλθον εις αποφασιστικόν σημείον. Τα αποσπάσματα ενισχυθέντα κατά τρόπον αρκετά σοβαρόν , βοηθούμενα επιπροσθέτως υπό των εθνικοφρόνων κατοίκων των οποίων εσχάτως αναπτερώθη το ηθικόν, εξαπέλυσαν τη επίθεσιν των προς εκκαθάρισιν πρώτον της περιοχής Βεροίας, όπου η πρώτη συμμορία ενέπεσεν εις ενέδραν αναγκασθείσα να συνάψη μάχην. Η συμμορία ήτο πενταμελής εμάχετο δε αμυνόμενη αγρίως , τραυματισθέντος αρχικώς ενός χωροφύλακος . Η συμμορία κυκλωθήσα αργότερον αφήκεν εις τον τόπον εμπλοκής 3 νεκρούς. Οι υπόλοιποι 2 συμμορίται εκρύβησαν εις δασώδην περιοχήν. Παραλλήλως η προσοχήν των καταδιωκτικών αποσπασμάτων στρέφεται εναντίον της συμμορίας του καπετάν Μαύρου (σ.σ ήταν ανώτερος αξιωματικός του ΕΛΑΣ) της οποίας η ολοσχερής εξόντωσις είναι ζήτημα ωρών»
Για το ίδιο γεγονός στη εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ (10/8/1946) διαβάζουμε:«ΗΡΧΙΣΕΝ Η ΡΙΖΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΩΝ ΛΥΣΤΟΣΥΜΟΡΙΤΩΝ ΕΙΣ ΒΕΡΟΙΑΝ ΚΑΙ ΝΑΟΥΣΑΝ. «Από σήμερον δύναται να λεχθή ότι οι επιχειρήσεις των δυνάμενων Χωροφυλακής εις την περιοχήν Βεροίας-Ναούσης εισήλθον εις αποφασιστικόν σημείον, δια την πλήρην εκκαθράισις αυτής από τας συμμορίας , συμφώνως προς το καταρτισθέν σχέδιον του οποίου άρχισαν ήδη εμφανιζόμενα τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Τα αποσπάσματα ενισχυθέντα και βοηθούμενα επιπροσθέτως υπό των εθνικοφρόνων κατοίκων των οποίων εσχάτως αναπτερώθη το ηθικόν εξαπέλυσαν την επίθεσίν προς εκκαθάρισιν της περιοχής Βεροίας. Ούτω αποσπάσματα Χωροφυλακής συνεπλάκισν παρά την θέσιν Κουμανίτσα (σ.σ Κομνήνιο- Κουμανίτσι) με αναρχοκομμουνιστικήν συμμορίαν τελούσαν υπό τη αρχηγίαν του κουστοβλάχου Μ. Φατσέα (σ.σ Γ. Φάντας) επικηρυγμένου ληστοσυμμορίτου εκ Βεροίας εκτελεστού του ΕΛΑΣ άρτι εισλθέντος εκ Σερβίας εις το Ελληνικός έδαφος(σ.σ δεν συνέβει κάτι τέτοιο…) . Μετά τετράωρων σκληράν μάχη εφονεύθησαν ο αρχηγός της συμμορίας και οι συμμορίται Λυμπερόπουλος καπετάνιο του ΕΛΑΣ , Σιδηρόπουλος και εις άλλος αγνώστου εισέτι ταυτότητος. Η εξοντωθείσα συμμορία απετέλλει ως προκύπτει εκ των κατασχεθέντων αρχείων της εις το στρατολογικόν κέντρον ΕΛΑΣ Βερμίου και το κέντρον καταρτισμού και εξοπλισμού ανατρεπτικών ομάδων κρούσεως»
Η αγριότητα των «νικητών»
Τα πτώματα μεταφέρθηκαν (11/8) όπως γράψαμε προηγουμένως σε κεντρικό σημείο της Βέροιας σε «κοινή θέα» με ευθύνη των τοπικών «αρχών» και υποχρεώθηκαν οι κάτοικοι της πόλης να περάσουν από μπροστά τους, ενώ όπως λένε σχετικές μαρτυρίες από την πλευρά των «ακραίων εθνικοφρόνων» υπήρχε και…φτύσιμο (!) των πτωμάτων…
Μία μικρή «σκηνή» των όσων σήμαινε για τα επόμενα χρόνια να έχεις πολεμήσει «για τη χιλιάκριβη λευτεριά» και να μην έχεις συνεργαστεί με τους κατακτητές!