Μισαλλοδοξία ή απλά ανικανότητα στο τιμόνι της πόλης ; Όχι. Εξοργιστικός βιοποριστικός ωχαδερφισμός

Γράφει ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης, δημοτικός σύμβουλος Βέροιας

.. Καθημερινά συζητούν οι πολίτες για το μέλλον της πόλης. Η πόλη μας χαρακτηρίστηκε από την αρχαιότητα σαν βασίλισσα του βορρά τονίζοντας τα πλεονεκτήματα της και την ομορφιά της έναντι άλλων πόλεων της Μακεδονίας. Βασίλισσα εδώ και αιώνες μέχρι και  ονοματοδοσία στην τοπική ομάδα ποδοσφαίρου βλέπουμε. Δεν είναι τυχαίοι οι τίτλοι στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων ...η βασίλισσα του βορρά κυριάρχησε του αντιπάλου της... Βλέπουμε πάντοτε μια κυριαρχική επικράτηση και προς τούτο ο ορισμός της βασίλισσας θεωρείται ότι δεν την αδικούν. 

 Πάντα πίστευαν οι άνθρωποι ότι η αξία της πόλης είναι τέτοια ώστε μόνο από ικανούς και άξιους έπρεπε να διοικείται. Πέρασαν ανά τους αιώνες και την τίμησαν ο Φίλιππος και ο γιος του Μέγας Αλέξανδρος με τη Βεργίνα να έχει την τιμητική της. Γεωγραφικά έχει το χάρισμα να είναι κοντά στην πρωτεύουσα της βόρειας  Ελλάδας. Κοντά σε αεροδρόμιο, με σιδηροδρομική εξυπηρέτηση, κοντά σε παραλίες, με πλούσιο ιστορικό αρχείο... Αρχαία Μακεδονία με τους βασιλείς της, βυζαντινή πόλη. Βρέχεται από δύο αναξιοποίητα ποτάμια και με πλούσιο παραγωγικό κάμπο.   Πέρασαν  ηγέτες που την διοίκησαν τα τελευταία χρόνια αφήνοντας πολλά θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία. Δεν λιγοψύχησαν, δεν κιότεψαν, αγωνίστηκαν με ιδέες και προτάσεις για την πόλη. Είχαν το κουράγιο της ευθύνης. Υπεύθυνα και δυναμικά λειτούργησαν για το καλό της πόλης. Προσπάθησαν για το καλό της πόλης άοκνα χωρίς ρουσφετολογικές παρεμβάσεις. 

 Σήμερα βλέπουμε μία διοίκηση άχρωμη, άτολμη, χωρίς προγραμματισμό και  αλλοπρόσαλλο βηματισμό. Στηρίζεται στην κεντρική κυβερνητική διάθεση προσφοράς χωρίς να έχει δικό της όραμα. Δε θα μας θυμούνται σε μερικά χρόνια δυστυχώς, για την μηδενική προσφορά μας. Το παράπονο των συμπολιτών είναι η ανυπαρξία της διοίκησης και η κλειστή απολυταρχική ομάδα πέριξ του ηγέτη. Εντύπωση προκαλεί η μεταφορά ευθυνών σε άλλους διοικητικούς παράγοντες ή σε αυτοδιοικητικούς δεύτερου βαθμού ή ακόμη σε κυβερνητικούς. Τα λάθη των διοικήσεων όταν δεν είναι εσκεμμένα τα κατανοούν οι πολίτες και τα συγχωρούν. Μόνο οι πεθαμένοι δεν κάνουν λάθη. Λίγο κουράγιο ρε αδερφέ… ατυχήσαμε και αναλαμβάνουμε το πολιτικό κόστος. Πατάμε στα λάθη μας, διορθωνόμαστε και δεν αποφεύγουμε, μεταφέροντας τις ευθύνες μας. 

 Το να ξανακερδίσει τις εκλογές η σημερινή διοίκηση δεν σημαίνει κατά τη γνώμη μου κάτι θετικό για την πόλη. Το όνομα δημάρχου ποτέ δεν θα καταξιωθεί γιατί κέρδισε εκλογές, αλλά γιατί έπεισε ότι η πόλη αξίζει να κατέχει τη θέση που της αρμόζει στο διάβα της ιστορίας. 

 Είναι ο ηγέτης ρίψασπις;

 Είναι η στάση τους ανεύθυνη;

 Θα έλεγα ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και η πόλη άτυχη. Δεν είναι άμοιροι φυσικά οι συμπολίτες μας για την επιλογή της διοίκησης. Ο βασιλιάς παραμένει γυμνός γιατί απλά δεν έχει αντιληφθεί το ρόλο του στον ρου της ιστορίας. Το κακό είναι ότι η βασίλισσα χάνει τα σκήπτρα της, εξαιτίας της στάσης όλων μας. 

 Καταλήγοντας ομολογώ ότι δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές μισαλλόδοξες και εγωιστικές διαθέσεις οποιουδήποτε αλαζόνα διεκδικητή της διοίκησης του Δήμου αλλά η συνέχεια της ιστορικότητας της πόλης αντάξιας της ύπαρξης της….

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.

Προηγούμενο άρθρο

Φιλανθρωπία, αλληλεγγύη, ανθρωπισμός

Επόμενο άρθρο

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά