Σε σχετικό ρεπορτάζ διαβάζουμε:"Ανήμερα της Παναγίας η Αναπληρώτρια Υπουργό Υγείας κ.Μίνα Γκάγκα επισκεύθηκε το Νοσοκομείο Βέροιας, αντάλλαξε ευχές με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και με ασθενείς και συνοδούς στο Τμήμα Επειγόντων , στη Χειρουργική Κλινική, στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και στη ΜΕΘ.Ο διοικητής του Νοσοκο... Περισσότερα
Περί υποχρεωτικότητας ή μη των εμβολιασμών
Τελευταία ενημέρωση από Η Άλλη Άποψη
Ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η τροπολογία του
υπουργείου Υγείας σχετικά με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, που αποτελεί
έναν ακόμα κρίκο της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, της
αποθέωσης της «ατομικής ευθύνης» για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Μάλιστα, με «νομοτεχνική βελτίωση» που κατέθεσε η κυβέρνηση
την τελευταία στιγμή, όπως αυτή ανακοινώθηκε από τον υφυπουργό Υγείας Β.
Κοντοζαμάνη, η υποχρεωτικότητα δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στις
μονάδες Υγείας και τις μονάδες Υγείας ηλικιωμένων, αλλά αρκεί μια υπουργική
απόφαση για να επεκταθεί στο σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο
τομέα!
Ηδη στο αρχικό κείμενο της τροπολογίας η κυβέρνηση φέρνει
ως ποινή για τους ανεμβολίαστους την αναστολή της εργασίας των εργαζομένων
χωρίς πληρωμή μέχρι τον εμβολιασμό τους, χωρίς καν να διασφαλίζει έστω την
επάνοδο του εργαζόμενου στη δουλειά, αφήνοντάς το στη «διακριτική
ευχέρεια» του εργοδότη.
Τώρα με τη συμπληρωματική «νομοτεχνική βελτίωση» γίνεται
καθαρό ότι η κυβέρνηση ανοίγει διάπλατα τον δρόμο συνολικά στην εργοδοσία για
απολύσεις, αναστολές, συνολικά την ένταση της επίθεσης σε βάρος των δικαιωμάτων
των εργαζομένων με πρόσχημα τον εμβολιασμό και στο όνομα της προστασίας της
δημόσιας υγείας!
Θα επαναλάβουμε ορισμένα ζητήματα:
Η τροπολογία και η προπαγάνδα που τη συνοδεύει αξιοποιούνται
για να κρυφτεί η εγκληματική έλλειψη μέτρων θωράκισης της δημόσιας Υγείας και
περιορισμού της διάδοσης της πανδημίας, να μείνει όλη η συζήτηση μακριά από τις
πραγματικές αιτίες του νέου κύματος, οι οποίες αναδεικνύουν και τις ευθύνες της
κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι τροφοδοτείται σκόπιμα μια
άκαιρη, άστοχη και επιζήμια για την ουσιαστική προστασία του λαού συζήτηση. Με
τη ρύθμιση «απογειώνεται» η λογική της «ατομικής ευθύνης», που είναι η άλλη όψη
της κρατικής ανευθυνότητας. Ετσι η κυβέρνηση επιχειρεί να φορτώσει στον λαό το
φταίξιμο για το «μη χτίσιμο» του τείχους ανοσίας, την ίδια στιγμή που εδώ και
εφτά μήνες το πρόγραμμα εμβολιασμού υπονομεύεται με κυβερνητική - κρατική
ευθύνη.
Ο εμβολιασμός προφανώς είναι αναγκαίος. Όμως
το όλο «εμβολιαστικό πρόγραμμα» συνοψίζεται απλώς στην έκκληση:
«Πάτε εμβολιαστείτε!». Αλήθεια, ποιος ευθύνεται για τα «κανόνια» στις παραδόσεις
των εμβολίων, αν όχι μια πολιτική που τα υποτάσσει στο κυνήγι του κέρδους,
αφήνοντας ένα πολύτιμο μέσο προστασίας έρμαιο των ανταγωνισμών και
επιχειρηματικών αντιπαραθέσεων; Ποιος ευθύνεται για την έλλειψη συστηματικής
και οργανωμένης ενημέρωσης του λαού, για το ότι εύλογα ερωτήματα και
προβληματισμοί παραμένουν αναπάντητοι τρέφοντας φόβους και ανορθολογικές
αντιλήψεις; Ποιος ευθύνεται για το ότι ακόμα και εκεί που θα μπορούσε να
προχωρήσει με άμεση ευθύνη του κράτους το εμβολιαστικό πρόγραμμα, π.χ. στα
νοσοκομεία, στο στρατό, δεν υπάρχει ουσιαστικά οργάνωση των εμβολιασμών, όπως
καταγγέλλουν υγειονομικοί και στρατευμένοι; Ποιος δεν έχει οργανώσει τον κατ'
οίκον εμβολιασμό των ανήμπορων να μετακινηθούν, που κατά κανόνα είναι και οι
πιο ευάλωτοι; Ποιος ευθύνεται για το ότι δεν έχει παρθεί κανένα μέτρο για τον
εμβολιασμό των φιλοξενούμενων προσφύγων στις προσφυγικές δομές, με αποτέλεσμα
το 97% μένει ανεμβολίαστο;
Η κυβέρνηση και το κράτος από την αρχή «κρύφτηκαν πίσω από
τα εμβόλια» προσπαθώντας με στρεβλό και αντιεπιστημονικό τρόπο να εμφανίσουν
ένα πολύ σημαντικό όπλο κατά της πανδημίας ως μοναδικό και ως πανάκεια. Ετσι
ώστε να τραβήξουν το βλέμμα απ' όλα τα άλλα που είναι αναγκαία να γίνουν,
προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία, και τα οποία πολύ απλά «δεν γίνονται»
γιατί δεν χωράνε στο πλαίσιο του εμπορευματοποιημένου συστήματος Υγείας, της
πολιτικής που αντιμετωπίζει την προστασία της υγείας του λαού ως «κόστος που
δεν φέρνει κέρδη» για το κεφάλαιο.
Το ζήτημα της «υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού», που
ανοίγει η κυβέρνηση ακριβώς σε αυτήν τη βάση, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει το
πρόβλημα της διασποράς του ιού. Για παράδειγμα, η αναγκαιότητα για γενικό
εμβολιασμό των υγειονομικών για τη δικιά τους προστασία αλλά και των ασθενών
τους δεν μπορεί να αναιρέσει ότι στα νοσοκομεία συρρέουν αυξητικά κρούσματα που
έχουν κολλήσει σε χώρους δουλειάς, ΜΜΜ, που έχουν εντοπιστεί στους
δειγματοληπτικούς ελέγχους σε τουρίστες, εκεί δηλαδή που δεν υπάρχουν μέτρα
προστασίας. Η πολιτική αυτή τροφοδοτεί και θέλει ως «βολικό αντίπαλο» τους
διάφορους αρνητές, ακροδεξιούς, σκοταδιστές και ψεκασμένους. Επιχειρώντας
μάλιστα προκλητικά να ταυτίσει με αυτούς όσους αντιδρούν και αμφισβητούν την
κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, όσους αγωνίζονται εναντίον της.
Γι' αυτό απαιτείται να δυναμώσει η πάλη για ένα
σύγχρονο κρατικό σύστημα Υγείας σε όλες τις βαθμίδες για όλες τις λαϊκές
ανάγκες, χωρίς επιχειρηματική δράση. Η διεκδίκηση προγράμματος γενικού
εμβολιασμού όλου του πληθυσμού με όλα τα ασφαλή εμβόλια, με συστηματική και
ολοκληρωμένη ενημέρωση, παρακολούθηση των εμβολιασμένων. Ο αγώνας για μέτρα
προστασίας σε χώρους δουλειάς, σχολεία, ΜΜΜ, ενάντια στα πρωτόκολλα της
εργοδοσίας και των τουριστικών ομίλων. Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί «στα
ίσα» η πανδημία.