Πνευματική καλλιέργεια…

Γράφει ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης, φαρμακοποιός, Δημοτικός Σύμβουλος Βέροιας

Βρίσκεται σωστή την άποψη ότι η πνευματική καλλιέργεια κάνει πιο εύκολη την αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής; Δικαιολογήστε την απάντηση. 

Αύγουστος του 77. Θέμα έκθεσης εισαγωγικών εξετάσεων για το πανεπιστήμιο. 

Μες στο λιοπύρι του Αυγούστου, της αγωνίας των εξετάσεων, της ενδεχόμενης αποτυχίας…αλλά της νιότης…της νιότης της ζωής που όλοι αναπολούμε. Η δοκιμασία μεγάλη αλλά το θέμα της έκθεσης όπως τότε αλλά και τώρα επίκαιρο. 

Πνευματική καλλιέργεια… Τι πιστεύετε… 

Ο κάθε γονιός επιθυμεί για τα παιδιά του το καλύτερο. Ποιο αλήθεια είναι το καλύτερο; Η μόρφωση; Η γνώση; 

Το σχολείο αλήθεια ποιος ο ρόλος του; Η πολιτεία βοηθά και τι επιδιώκει; Η παιδεία είναι ικανή που παρέχεται από τους εντεταλμένους; Είναι καλοί στους ρόλους που επιφορτίστηκαν; Τι καλλιέργεια αλήθεια θέλουμε; 

Να μάθει το παιδί γράμματα… να γίνει επιστήμονας. Οι πτωχοί θέλουν τα παιδιά τους να ξεφύγουν από τη δική τους ταλαίπωρη και μίζερη κατάσταση και πιστεύουν πως σπουδάζοντάς τα θα κάνουν τη ζωή τους πιο καλή.. αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες… Φυσικά οι έχοντες καλύτερη οικονομική κατάσταση στρέφουν τα παιδιά τους προς τα δικά τους επαγγέλματα σπουδάζοντάς τα για να αναλάβουν και να συνεχίσουν… 

Η πολιτεία πάλι διαθέτει δασκάλους, εκπαιδευτές να δώσουν στα παιδιά τη γνώση . Αλήθεια νοιάζονται για μόρφωση; Ξοδεύονται πολλά λεφτά από την οικογένεια και από τον ιδρώτα των φορολογούμενων. Επιστήμονες τα παιδιά μας… έτοιμα να ταξιδέψουν στα ξένα να δουλέψουν. Υπολόγισαν οι κατέχοντες τις τύχες της άμοιρης αυτής χώρας τι ζημιά και τι αποκαΐδια αφήνουν;  

Αυτή όμως είναι η πραγματική καλλιέργεια; Καταρτισμένα με γνώσεις για καλύτερη ποιότητα ζωής και περισσότερα πλούτη; Η πνευματική καλλιέργεια που πάει; Διδάσκεται από τους γονείς η από την πολιτεία; Τι σημαίνει δηλαδή ένας επιτυχημένος επιστήμονας έχει και πνευματική καλλιέργεια; Χρησιμοποιείται η γνώση για αξίες, ιδανικά, για ευημερία της ανθρωπότητας, για καλυτέρευση ή αποκατάστασης της υγείας, για σεβασμό στο περιβάλλον ή για κατακτήσεις, πολέμους, ακόμη και οικονομικούς; Το να σέβεται κάποιος το συνάνθρωπο δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχει επιστημονική γνώση αλλά πνευματική μόρφωση. Αξίες όπως το δικαίωμα της ισότητας και η ελευθερία των λαών έχει να κάνει με αλληλοσεβασμό. Ηθικές αξίες στη ζωή μόνο όταν πνευματική καλλιέργεια υπάρχει αναγνωριζονται. 

Καθημερινά βλέπουμε δίπλα μας συνανθρώπους που η ζωή τους στερεί την υγεία και η βοήθεια είναι απαραίτητη. Τα παιδιά που έχουν δικαίωμα στη παιδεία τη στερούνται λόγω οικονομικής κατάστασης. Ταλέντα χάνονται για αδιανόητους λόγους. Από τα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας, της συμπεριφοράς μας, το σεβασμό στο περιβάλλον, στις ηθικές αξίες, στα ήθη και έθιμα αλλόθρησκων, στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών και την ειρήνη μόνο η πνευματική καλλιέργεια θα βοηθήσει. 

Μέρες κατάνυξης και παθών. Μετά τη λαίλαπα του κορονοϊού και την απαξία της ζωής λόγω κακής συνεκτίμησης της κατάστασης της παγκόσμιας διακυβέρνησης αλλά και πολλών ευθυνών εκ μέρους επιστημονικών συμβουλάτορων ήρθε η ώρα να εκτιμηθεί η έννοια της πραγματικής πνευματικής καλλιέργειας και της εξ αυτού προσδοκώμενης Ανάστασης και ανάτασης της συμπεριφοράς και των πανανθρώπινων σχέσεων. 

Πνευματική καλλιέργεια σημαίνει μόρφωση αλλά δεν αρκούν οι ξερές γνώσεις ή μόνο διανοητική ανάπτυξη αλλά όλα μαζί να κατευθύνουν στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας και της ψυχικής καλλιέργειας. 

Καθημερινά δυσκολίες οικονομικές, επαγγελματικές, οικογενειακές αλλά και υγείας χειροτερεύουν ή από αμάθεια ή από φόβο είτε από δειλία. Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος όμως έχει καλύτερη και πιο ώριμη σκέψη και κρίση. Ζυγίζει αξιολογώντας τις δυσκολίες και ξεχωρίζει το ωφέλιμο από το επιβλαβές. Έτσι μπορεί να επικοινωνεί με το δικό του περιβάλλον ή γενικά με την κοινωνία ξεπερνώντας διάφορες δογματικές ακρότητες και εμπάθειες. Γίνεται αποφασιστικός και βοηθά τον εαυτό του και την κοινωνία. 

Ο άνθρωπος που αποκτά γνώσεις δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι μορφωμένος με την έννοια της πνευματικής και ηθικής καλλιέργειας. Δεν αποκλείεται όμως η συνύπαρξη γνώσης και πνευματικής καλλιέργειας να συνυπάρχει και θα ήταν το ιδανικό. Άνθρωποι που ασχολούνται με καλές τέχνες είναι αλήθεια ότι έχουν πιο καλλιεργημένη την ψυχική και συναισθηματική σφαίρα. Συγκινούνται πιο εύκολα. Καθημερινά βλέπουμε την αυτοδιάθεση τους για προσφορά και βοήθεια σε ανθρώπους που υποφέρουν και στερούνται. 

Έτσι βλέποντας τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων το μακρινό 1977 και τη βαθμολόγηση στην έκθεση θυμήθηκα το θέμα εξού και η σημερινή ενασχόληση. Καταλήγοντας ομολογώ ότι δεν με άφησε ασυγκίνητο το γεγονός και όντως επηρέασε την όλη μου παρουσία τόσο στη επαγγελματική μου διαδρομή όσο και στην πορεία μου στην κοινωνία… 

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.

Προηγούμενο άρθρο

Με αφορμή τη συζήτηση για το 10ωρο και τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις...

Επόμενο άρθρο

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ