Για ακόμη μια χρονιά οι μεγαλόστομες εξαγγελίες περί πλήρους ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού για την αντιπυρική περίοδο έγιναν στάχτη, μαζί με χιλιάδες στρέμματα δάσους και περιουσίες.

            Άλλο ένα καλοκαίρι ο λαός έρχεται αντιμέτωπος με ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα!

            Το ΚΚΕ έγκαιρα, πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, όπως και μόλις πριν λίγες μέρες, κατέθεσε Ερωτήσεις προς την κυβέρνηση, ζητώντας να ληφθούν έκτακτα μια σειρά αναγκαία μέτρα για την ενίσχυση της πυροπροστασίας της χώρας μας. Αν και βρισκόμαστε στη μέση σχεδόν της αντιπυρικής περιόδου, η κυβέρνηση εφαρμόζει για μια ακόμα χρονιά τον ίδιο αποτυχημένο και καταστρεπτικό για τα δάση και το περιβάλλον σχεδιασμό.

            Οι δυνάμεις του ΚΚΕ, τα στελέχη του, οι Οργανώσεις του και Βουλευτές του βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στα πύρινα μέτωπα, δίνοντας τη μάχη στο πλευρό των κατοίκων σε Ανατολική και Δυτική Αττική, στο Λουτράκι, στη Βοιωτία, στη Ρόδο, παντού όπου μαίνονται μεγάλες πυρκαγιές καταστρέφοντας σπίτια, περιουσίες και δασώδεις περιοχές.

            Δίνουν τη μάχη μαζί με τους απλούς πυροσβέστες ενάντια στις φωτιές, έχοντας αντίπαλο την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και όλων των προηγούμενων που εκτός από τα δάση που τα άφησαν απροστάτευτα, έχουν όλοι τους τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση του προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος που είναι γερασμένο, κουρασμένο, ελλιπές αριθμητικά ενώ έρχεται αντιμέτωπο με άκρως επικίνδυνες συνθήκες εργασίας.

Τα περιστατικά μόνο των τελευταίων ημερών έρχονται να επιβεβαιώσουν όλα εκείνα τα προβλήματα για τα οποία προειδοποιούσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και απαιτούσε λύσεις επανειλημμένα με ερωτήσεις στη Βουλή αλλά η κυβέρνηση αδιαφορούσε.

            Μόνο την τελευταία εβδομάδα:

Πυροσβέστες από τις ΕΜΟΔΕ (Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων) εργάζονται συνεχόμενα (χωρίς καν να έχουν πάει στα σπίτια τους) για έως και 7 ημέρες.

Προσωπικό των ΕΜΟΔΕ κλήθηκε να επιχειρήσει 48 ώρες συνεχόμενα, μετακινούμενο από το ένα πύρινο μέτωπο στο άλλο, με μόνη «ανάπαυση» το χρονικό διάστημα της πτήσης για τη μεταφορά του (πχ από τη Νάξο στην Ανατολική Αττική).

Πυροσβέστες που υπηρετούν σε ΕΜΑΚ, ΜΕΤΠΕ (Μηχανοκίνητο Ειδικό Τμήμα Πυροσβεστικών Επιχειρήσεων) και άλλες υπηρεσίες εργάζονται επί μια ολόκληρη εβδομάδα, 24 ώρες (συχνά επιχειρώντας καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου σε πυρκαγιές) και αναπαύονται για λιγότερο από 20 ώρες. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις, πυροσβέστες σε ΕΜΑΚ έφτασαν να εργάζονται 48 ώρες συνεχόμενα (με τις 24 από αυτές να επιχειρούν σε κάποια πυρκαγιά) και να «αναπαύονται» λιγότερο από 20 ώρες.

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, και ειδικά κατά τις πρώτες ημέρες των επιχειρήσεων, οι πυροσβέστες επιχειρούσαν για πάνω από 20 ώρες σε πυρκαγιές με μοναδική μέριμνα της υπηρεσίας το μοίρασμα ελάχιστης ποσότητας νερού και ενός μικρού γεύματος. Κατέληξαν πάλι να βασίζονται στην αλληλεγγύη του κόσμου για να καλύψουν τις ανάγκες διατροφής και ενυδάτωσής τους.

Δεκάδες πυροσβέστες μετακινήθηκαν από την άλλη άκρη της Ελλάδας, από Θεσσαλλονίκη, Ελασσόνα και αλλού και ρίχτηκαν στις φωτιές, σε μέρη άγνωστα γι’ αυτούς, απευθείας μετά από 7ωρο ταξίδι μέσα σε πυροσβεστικό όχημα.

            Οι συνέπειες της κατάστασης αυτής είναι ήδη εμφανείς: μέσα στην εβδομάδα που πέρασε δεκάδες πυροσβέστες μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα, με συμπτώματα σωματικής εξάντλησης, με καρδιαγγειακές παθήσεις.  Τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για πάνω από 30 περιπτώσεις. Λιποθυμίες στο μέτωπο, ένας πυροσβέστης που βρισκόταν για τουλάχιστον 2 μέρες στη φωτιά, πήγε με έμφραγμα στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας.

            Όλα τα παραπάνω μόλις μέσα στις πρώτες πέντε δύσκολες μέρες της αντιπυρικής περιόδου. Έρχονται να προστεθούν στον πρόσφατο θάνατο 55χρονου πυροσβέστη από ανακοπή σε πυρκαγιά στη Θεσσαλονίκη στις 7 Ιουλίου.

            Εδώ έχει οδηγήσει η διαχρονική πολιτική που έχει δημιουργήσει τεράστια κενά στο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος.

            Φτάνει πια, ως εδώ! Δεν θα περιμένουμε τον επόμενο θάνατο πυροσβέστη, δεν θα περιμένουμε το επόμενο έγκλημα σε βάρος του λαού και του περιβάλλοντος.

            Μπαίνουμε μπροστά! Η αγανάκτηση να μετατραπεί σε αγωνιστικές διεκδικήσεις όλου του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ακόμα πιο αποφασιστικά και με στόχο να ανατραπεί η εγκληματική πολιτική που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο διάβα της. `Η τα κέρδη τους ή οι ανάγκες μας.

 

 

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.