Το νομοσχέδιο για τον «νέο ΟΣΕ» και η αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή για τους πρώην υπουργούς Σπίρτζη (ΣΥΡΙΖΑ) και Καραμανλή (ΝΔ) ανοίγουν έναν νέο κύκλο στην υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών και επιβεβαιώνουν βασικά ζητήματα που έχει αναδείξει από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ.Το κυριότερο: Τα στοιχεία για τους δυο υπουργούς - ορισμένα... Περισσότερα
Ειπώθηκαν -στη γαλλική γλώσσα από τον Κυρ. Μητσοτάκη- τα φούμαρα για τη «λυκοφιλία» μεταξύ αστικών τάξεων Ελλάδας - Τουρκίας, με τον πρωθυπουργό να λέει πως «η Γαλλία είναι ένας από τους πιο στενούς εταίρους της Ελλάδας. Στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας έχουμε εγκαθιδρύσει μια πολύ σημαντική στρατηγική εταιρική σχέση που εμβαθύνεται διαρκώς».
Σύμφωνα με το Μαξίμου «συζητήθηκε η αμυντική συνεργασία Ελλάδας - Γαλλίας και οι προοπτικές περαιτέρω ενίσχυσής της, καθώς και οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν την ευρωπαϊκή άμυνα και την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, σε συνέχεια της παρουσίασης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του προγράμματος "ReArm Europe"». Δηλαδή συνεχίστηκαν τα παζάρια και τα «ανταλλάγματα» που διεκδικεί η κάθε αστική κυβέρνηση για λογαριασμό των συμφερόντων της δικής της αστικής τάξης σχετικά με το πού - πώς και πόσα θα κατευθυνθούν στους ομίλους της πολεμικής οικονομίας.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης φέρεται πως είπε σχετικά στις δηλώσεις που έκανε στα γαλλικά μπροστά στις κάμερες ότι «στόχος είναι να ενισχύσουμε, ως Ένωση, το επίπεδο ετοιμότητάς μας και τις δυνατότητες της αμυντικής μας βιομηχανίας, να μειώσουμε τις εξαρτήσεις μας και όχι να τις διατηρήσουμε. Ειδικότερα, πρέπει να μειώσουμε την εξάρτησή μας απέναντι σε χώρες που δρουν με τρόπο που αντιβαίνει στα στρατηγικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και πρέπει να προστατεύσουμε τα εθνικά συμφέροντα ασφαλείας και άμυνας όλων των κρατών-μελών, χωρίς καμία εξαίρεση».
Η ουσία είναι πως για την «πίτα» των πολεμικών εξοπλισμών, που δεδομένα θα «ματώσουν» οι λαοί μέχρι και με τα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών τους ταμείων για να ματώσουν μετά στη συνέχεια στα πεδία των μαχών, «σφάζονται» αστικά κράτη και επιχειρηματικοί κολοσσοί. Για παράδειγμα, έχει γραφτεί επανειλημμένα ότι η Γαλλία, αφού έχει από τις ισχυρότερες πολεμικές βιομηχανίες, αντιτάσσεται στο σχέδιο να έχουν πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Τουρκία. Την ίδια στιγμή όμως, ακριβώς για τα ίδια συμφέροντα του κέρδους των ομίλων της, συζητά την πώληση οπλικών συστημάτων στην Τουρκία.
Αυτές είναι οι «λυκοφιλίες» των ιμπεριαλιστών που «φτιάχνονται και χαλάνε» ανάλογα με το τι εξυπηρετεί το συμφέρον της κάθε αστικής τάξης με τους λαούς να πληρώνουν σε κάθε περίπτωση τον λογαριασμό.