Το κλείσιμο της USAID, βραχίονα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για την προώθηση των συμφερόντων του παγκοσμίως, δεν σημαίνει εγκατάλειψη των υπηρεσιών που πρόσφερε επί δεκαετίες ο βρώμικος αυτός οργανισμός. Η «αναδιάρθρωσή» του γίνεται στο πλαίσιο συνολικότερων αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση Τραμπ στο κράτος, στη σκιά και της ενδοαστι... Περισσότερα
Χρ. Σκαλούμπακα: Το σχέδιο νόμου δεν συμβάλει στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών
από Η Άλλη Άποψη
Στη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας – Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών – Ενίσχυση της λειτουργίας της Eurojust - Μέτρα για την προστασία των ανηλίκων και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας», μίλησε η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας,Χριστίνα Σκαλούμπακα.
Οπως επισήμανε κατά τη διαδικασία της ακρόασης φορέων, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής,«η ΟΓΕ παλεύει ενάντια σε κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών που εντείνει την ανισοτιμία τους και φράζει το δρόμος τη χειραφέτησή τους. Με αυτό το κριτήριο τοποθετείται απέναντι στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης που κάθε άλλο παρά συμβάλλει στην αποτελεσματική πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, όπως αναφέρει στο σκοπό του, στο άρθρο 12. και αυτό γιατί παραμένουν ακλόνητοι όλοι οι οικονομικοί και κοινωνικοί παράγοντες που αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες.
Εχει αποδειχθεί ότι η πολιτική της ΕΕ όπως προωθείται και από τις οδηγίες της, οι νομικές αλλαγές που έχουν γίνει από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, όχι μόνο δεν καταργούν το θερμοκήπιο των παραγόντων που δημιουργούν τους δράστες – τέρατα, που φθάνουν μέχρι δολοφονία γυναικών, αλλά αντίθετα διατηρούν και τις αλυσίδες που κρατάνε τις γυναίκες δέσμιες και αδύναμες να απαλλαγούν από μια βίαιη κακοποιητική οικογενειακή διαπροσωπική σχέση».
Κατήγγειλε ότι«η ασκούμενη πολιτική επιδεινώνει τους όρους και τις συνθήκες ζωής των γυναικών και ταυτόχρονα εγκαταλείπει τις κακοποιημένες γυναίκες χωρίς προστασία και ουσιαστική στήριξη, αντιμέτωπες με την ανυπαρξία ή τις μεγάλες ελλείψεις δημόσιων και δωρεάν δομών και υπηρεσιών, καθώς λογαριάζονται ως κόστος για το κράτος και την ΕΕ».
Σημείωσε ότι οδηγία της ΕΕ εξαρτά τη διάθεση ξενώνων από την έκταση του φαινομένου, ενώ αναβαθμίζει συνολικότερα τον ρόλο των ΜΚΟ δηλαδή των ιδιωτών για την παροχή υπηρεσιών φροντίδας και στήριξης.
Υπογράμμισε ότι ενώ οι καταγγελίες των γυναικών από το 2018 έως σήμερα, έχουν πενταπλασιαστεί, είναι ελάχιστες συγκριτικά οι γυναίκες που φιλοξενούνται στους ξενώνες. Οι υπάρχουσες δομές λειτουργούν με επιδοτήσεις προγραμμάτων της ΕΕ που έχουν ημερομηνία λήξης, στις οποίες οι εργαζόμενοι δουλεύουν με συμβάσεις που έχουν κι αυτοί ημερομηνία λήξης.
Πρόσθεσε, ότι με το νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζονται τα πολλαπλά εμπόδια που αντιμετωπίζει μία γυναίκα, έως την τελεσίδικη καταδίκη του δράστη, που τελικά την αποθαρρύνουν να καταγγείλει το περιστατικό.
Κατήγγειλε πως«αποδεικνύεται καθημερινά ότι δεν είναι θέμα ικανότητας της αστυνομίας η αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακή βίας, αλλά θέμα προσανατολισμού της που αφήνει απροστάτευτες τις γυναίκες, ενώ την ίδια στιγμή διώκει εργάτες και εργάτριες, συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες που παλεύουν για τα λαϊκά δικαιώματα».
«Αντί η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις τεράστιες καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης, εξαιτίας της υποστελέχωσης των δικαστηρίων, επιλέγει με αυστηροποίηση ποινών και αντιδραστικές αλλαγές να ξεπλύνει την πολιτική διαχρονικά των κυβερνήσεων και της ΕΕ»,σημείωσε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:«Το ίδιο κάνει και με τις διατάξεις για την παραβατικότητα των ανηλίκων, επιρρίπτοντας αποκλειστικά στην οικογένεια την ευθύνη για τα νοσηρά φαινόμενα που γεννιούνται στο έδαφος της εμπορευματοποίησης των πάντων ακόμη και των ανθρώπινων σχέσεων».
Καταλήγοντας σημείωσε ότι«η ΟΓΕ αγωνίζεται και θα συνεχίσει να διεκδικεί όλα όσα είναι απαραίτητα για να μπορούν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους: σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα, μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού και μητρότητας, μέτρα στήριξης των άνεργων και πολύτεκνων οικογενειών, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας και φροντίδας της οικογένειας, δίκτυο δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την ολόπλευρη προστασία των γυναικών και των παιδιών από τη βία, κέντρων στελεχωμένων με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση των ΜΚΟ».