Όταν τον περασμένο Δεκέμβρη η κυβέρνηση εγκαινίαζε τη σιδηροδρομική σύνδεση Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο, μόνο το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι προτεραιότητα και αυτού του έργου είναι η μεταφορά ΝΑΤΟικού υλικού προς τα Βαλκάνια και την Ανατ. Ευρώπη.Δεν πέρασε ούτε δίμηνο και η «Hellenic Train» ανακοίνωσε ότι τα επιβατηγά δρομολόγια σταματούν... Περισσότερα
Πώς να πεις,μέσω διαρροής, ότι επίκειται απαράδεκτος συμβιβασμός, λέγοντας ότι... δεν επίκειται
από Η Άλλη Άποψη
Μέσω «διαρροών» από «αρμόδιες ανώτατες πηγές» επιλέγει η κυβέρνηση να δώσει δείγματα γραφής ενόψει των ΝΑΤΟικών διευθετήσεων στο Αιγαίο με τη ΝΑΤΟική Τουρκία.
Σε δημοσίευμα της «Καθημερινής της Κυριακής» και κάτω από τον τίτλο «Το "έξι μίλια" δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια» η εφημερίδα καταγράφει την φόρμουλα των απαράδεκτων συμβιβασμών που επίκεινται. Το δημοσίευμα - το οποίο αποδίδεται από την εφημερίδα σε κυβερνητικές πηγές- είναι αποκαλυπτικό και αναφέρει:
- «Το "έξι μίλια" δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια, υπογραμμίζει ανώτατη κυβερνητική πηγή, απορρίπτοντας με κατηγορηματικό τρόπο τη φιλολογία σύμφωνα με την οποία η Αθήνα θα αποδεχθεί χωρικά ύδατα έξι ναυτικών μιλίων παντού...»
Προκύπτει αβίαστα ότι η ελληνική κυβέρνηση ξεκινάει από την θέση ότι κάπου, σε τμήματα της ελληνικής επικράτειας, αποδέχεται τα χωρικά ύδατα 6 ναυτικών μιλίων. Τι άλλο σημαίνει ότι η Αθήνα δεν θα αποδεχθεί χωρικά ύδατα έξι ναυτικών μιλίων παντού; Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων από τα 6 ν.μ. στα 12 ν.μ. με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Η θέση της τουρκικής κυβέρνησης είναι ότι τυχόν επέκταση των χωρικών υδάτων αποτελεί «casus belli» (αιτία πολέμου).
-Το δημοσίευμα συνεχίζει: «Στον διάλογο οι δύο πλευρές θα προσέλθουν με μαξιμαλιστικές θέσεις, από τις οποίες μπορεί να παρεκκλίνουν προκειμένου να επέλθει ένας αμοιβαία αποδεκτός συμβιβασμός... Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ανωτέρω ελληνική κυβερνητική πηγή, "ζητήματα κυριαρχίας είναι εκτός συζήτησης. Δεν περιλαμβάνονται ούτε στον ελληνοτουρκικό διάλογο, ούτε πρόκειται να τεθούν στην κρίση διεθνούς δικαιοδοσίας"».
Η προσεχής συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας εξετάζει το πλαίσιο που θα επιτρέψει την έναρξη της συζήτησης για οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Η Ελλάδα έχει ήδη συνάψει συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία και μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο, που στήθηκε στην βάση μειωμένης επήρειας ελληνικών νησιών. Αυτές οι συμφωνίες είναι ενταγμένες στις επικίνδυνες επιδιώξεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ σε ολόκληρη την περιοχή.
Ο ισχυρισμός ότι η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει την συζήτηση για «ζητήματα κυριαρχίας» είναι έωλος και παραπλανητικός, καθώς η συζήτηση για την έκταση των χωρικών υδάτων αποτελεί συζήτηση για ζήτημα κυριαρχίας.
Το ζήτημα της αποστρατιωκοποίησης (επίσης ζήτημα κυριαρχίας) είναι εντός ημερήσιας διάταξης στην πράξη, από την στιγμή που κρίσιμος εξοπλισμός των νησιών του Αιγαίου έχει πάρει ήδη τον ΝΑΤΟικό δρόμο που οδηγεί στο καθεστώς Ζελένσκι και την ρωσονατοϊκή σύγκρουση που μαίνεται στην Ουκρανία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το δημοσίευμα της «Καθημερινής» έρχεται δύο μέρες μετά από δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Hurriyet». Κατά σύμπτωση και το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας βασιζόταν σε διαρροές της τουρκικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τις οποίες η Άγκυρα επιδιώκει την παραπομπή στη Χάγη του συνόλου των απαράδεκτων αξιώσεών της στο Αιγαίο.
Φαίνεται ότι και από τις δύο όχθες του Αιγαίου οι αστικές τάξεις «δίνουν κλώτσο» να ξετυλιχτεί πιο γρήγορα το κουβάρι των ΝΑΤΟικών διευθετήσεων με στόχο να προχωρήσουν οι ενεργειακοί σχεδιασμοί και τα project δισ. ευρώ που αφορούν επιχειρηματικούς κολοσσούς (των ΗΠΑ, της Ελλάδας, της Τουρκίας κ.ά) αλλά και να «κρατηθεί» η Τουρκία πιο «σφιχτά» στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, τη στιγμή που όλα τείνουν προς την απευθείας σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας. Στην μέγγενη αυτών των σχεδιασμών, που αποτελούν σημείο αναφοράς για την κυβέρνηση της ΝΔ και όλα τα αστικά κόμματα, οδηγούνται κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Κανένας ιμπεριαλιστικός «συμβιβασμός» δεν μπορεί να διασφαλίσει την ειρήνη, γιατί αυτή θα είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και κάθε τέτοιος συμβιβασμός θα περιέχει το σπέρμα των επόμενων συγκρούσεων. Αυτό επιβεβαιώνουν άλλωστε οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή. Πριν δύο χρόνια το Ισραήλ υπέγραφε συμφωνία με τον Λίβανο, με διαιτητή τις ΗΠΑ, για τη διευθέτηση των μεταξύ τους ΑΟΖ. Δύο χρόνια μετά πλέον το Ισραήλ εισβάλει στον Λίβανο. Τέτοια «σταθερότητα» και «ειρήνη» φέρνουν οι διευθετήσεις προς όφελος των ενεργειακών κολοσσών και των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ, των κατά τ' άλλα «εγγυητών της ασφάλειας»...