Μετά την ανακοίνωση του «ReArm EU» με τα 800 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς, η Κομισιόν εκδίδει τώρα πρακτικές οδηγίες για την επιβίωση των νοικοκυριών τις 72 πρώτες ώρες μιας «μεγάλης κρίσης». Οι χτεσινές ανακοινώσεις συνιστούν κλιμάκωση της πολεμικής προετοιμασίας και επιβεβαιώνουν ότι ο κίνδυνος μιας γενικευμένης ανάφλεξης καραδοκεί.Το γ... Περισσότερα
Διεκδικεί ρόλο ευρωΝΑΤΟικής «γέφυρας» στην εξέλιξη της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία
από Η Άλλη Άποψη
Το ρόλο της «γέφυρας» ανάμεσα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην προώθηση των οποίων πρωτοστατεί και στην εξέλιξη της αντιπαράθεσής τους με την Ρωσία, εν μέσω όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, επιχειρεί να αναδείξει ηκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛμέσω της επίσκεψης Τσίπρα στην Μόσχα.
Σε αυτά τα πλαίσια, σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», στο φόντο της επίσκεψής του στην ΡωσίαΑλ. Τσίπραςισχυρίζεται ότι «η επίσκεψή μου στη Μόσχα επαναβεβαιώνει τον σημαντικό ρόλο που εδραιώνει η Ελλάδα στην περιοχή, καθώς εξέρχεται από την κρίση, ως ευρωπαϊκή δύναμη και γέφυρα συνεργασίας με έναν ισχυρό, ιστορικό εταίρο, σε μια κρίσιμη στιγμή για τις γεωπολιτικές εξελίξεις».
Με γνώμονα πάντα τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και επαναφέροντας το καμουφλάζ της... «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής», ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίζεται ότι η πολιτική αυτή «δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα, χωρίς να παραβλέπει τις δεσμεύσεις της στους διεθνείς Οργανισμούς όπου συμμετέχει (ΕΕ, ΝΑΤΟ), να διατηρεί επωφελείς σχέσεις συνεργασίας με άλλες κρίσιμες χώρες στην περιοχή, με περιφερειακές, αλλά και παγκόσμιες δυνάμεις».
Ως «διακύβευμα των ελληνορωσικών σχέσεων», κωδικοποιεί τους εξής άξονες: «Τις ρωσικές επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας. Την αύξηση των ελληνικών εξαγωγών, παρά το καθεστώς κυρώσεων. Την επέκταση της ενεργειακής μας συνεργασίας υπό νέα δεδομένα. Τον ρόλο της Ρωσίας στη δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού. Τον διάλογο για τις περιφερειακές εξελίξεις, συνεργασίες και συμμαχίες, σε μία περίοδο ανακατατάξεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Την προώθηση των ευρωρωσικών σχέσεων σε μία περίοδο γεμάτη κινδύνους για την παγκόσμια και περιφερειακή ειρήνη».
Στο επίκεντρο δηλαδή βρίσκεται η επιδίωξη για ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων στους τομείς που ιεραρχούν οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι ως στρατηγικούς για την κερδοφορία τους (ενέργεια, μεταφορές κ.ά.), μια ιεράρχηση που βρίσκεται πίσω και από την βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας στους εντεινόμενους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις επικίνδυνες για τους λαούς «ανακατατάξεις» στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τον επικίνδυνο χαρακτήρα αυτής ακριβώς της εμπλοκής προσπαθεί να «κουκουλώσει» ο Αλ. Τσίπρας, λέγοντας ότι η Ελλάδα «έχει ανακτήσει και ενισχύσει τη διπλωματική της ισχύ και τον γεωπολιτικό της ρόλο, του πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας, σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη αλλά εξαιρετικά κρίσιμη περιοχή», όταν στην πραγματικότητα η κυβέρνηση διεκδικεί ρόλο σημαιοφόρου στους σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που αποσταθεροποιούν την ευρύτερη περιοχή και καθιστούν την Ελλάδα «μαγνήτη» σε μια ενδεχόμενη γενίκευση των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών συγκρούσεων.
Παρουσιάζοντας εξάλλου ως «εθνική πολιτική» και «εθνικό συμφέρον» την πολιτική υπηρέτησης των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης και την επιλογή της να πρωτοστατεί στους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι «η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει τα κρίσιμα εθνικά της θέματα υπό το πρίσμα τρίτων δυνάμεων (...) Αντιμετωπίζουμε τα εθνικά μας θέματα και εργαζόμαστε για την επίλυσή τους, υπό το πρίσμα των εθνικών μας συμφερόντων κα