Κούλα Αδαλόγλου, ποιήτρια: «Να μην βγούμε απάνθρωποι απ’ αυτή την περιπέτεια, να βγούμε πιο ανθρώπινοι»

Τηλεφωνική συνέντευξη στο ΡΑΔΙΟ-ΑΙΧΜΗ και στην εκπομπή «Λόγια σταράτα» με τον δημοσιογράφο Αλέκο Χατζηκώστα έδωσε (3/12) η διακεκριμένη ποιήτρια, πεζογράφος και κριτικός λογοτεχνίας Κούλα Αδαλόγλου που κατάγεται από τη Βέροια και διαμένει στη Θεσσαλονίκη

 Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την επίδραση της πανδημίας στη Λογοτεχνία αλλά και στη εκδοτική δραστηριότητα τόνισε: «Όλος ο εγκλεισμός, αυτή η ιδιαίτερη κατάσταση που επέδρασε στην καθημερινότητα και στην ψυχολογία έφερε πολλά βιβλία και πολύ γραφή. Εκδόθηκαν πολλά βιβλία αλλά στο διαδίκτυο είχαμε πολλές δημοσιεύσεις. Μπορώ να πω ότι είναι μία υπερπαραγωγή και πολλών και καλών βιβλίων. Δεν το θεωρώ κακό. Η γραφή είναι ένας τρόπος έκφρασης. Και εφόσον οι άνθρωποι βρίσκουν έναν τρόπο να εκφράσουν αυτά που θέλουν, αυτά που έπαθαν και αισθάνθηκαν αυτό είναι θετικό.»

Αναφορικά  με το δικό της έργο κατά την περίοδο αυτή σημείωσε: «Η πορεία μ ου δεν ήταν η ίδια από την αρχή. Στην αρχή έμεινα βουβή, σαν παγωμένη. Παρατηρούσα όλα αυτά που γινόταν και ήταν σαν να πέτρωσα. Ήταν ο φόβος. Όχι φυσικά μόνο για μένα αλλά και για τους δικούς μου ανθρώπους, για τους συνανθρώπους μας γενικά. Και όλη αυτή η αβάστακτη μοναξιά- το να νοσήσει κανείς- και να φύγει μ’ αυτόν τον τρόπο. Ο ποιητής αφουγκράζεται, πιθανότατα λένε οι κεραίες του να είναι σε μία διαρκή εγρήγορση, υπήρχε λοιπόν η αγωνία του θα υπάρξει μετά σε προσωπικό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Το μέλλον έμοιαζε τόσο αβέβαιο, σαν να έχει πολύ κοντό σχοινί. Και εκείνη την ώρα αισθανόμουν την ιερότητα  των ανθρώπων της πρώτης γραμμής. Μετά σιγά-σιγά ήλθαν κάτι ποιήματα σαν κραυγές θα έλεγα. Άρχισα να διαβάζω. Ήταν τα στηρίγματα το διάβασμα και οι σημειώσεις. Και μετά τα κριτικά κείμενα που έγραφα, ήταν μία διέξοδος πάρα πολύ σημαντική, σαν άσκηση του νου αλλά και σαν διέξοδος για να ξεφεύγει το μυαλό πάνω στη γραφή των άλλων. Και ύστερα ήλθε η λυτρωτική γραφή σαν ν’ άνοιξε η βρύση και άρχισαν να γράφονται πολλά κυρίως ποιήματα.»

Σε σχέση με το έργο που ετοιμάζει υπογράμμισε: «Είναι σε διαδικασία έκδοσης μία ποιητική συλλογή, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν και άλλα ποιήματα σε εξέλιξη και κάποια διηγήματα στο συρτάρι. Συνεχίζω ακόμη να γράφω κριτικά σημειώματα. Η γραφή μπήκε πάλι στη ζωή μου, μαζί με το διάβασμα και νομίζω είναι πολύ δυνατά στηρίγματα.»

Σε σχέση με τη βαριά σκιά της πανδημίας στο έργο της τόνισε: «Τα πιο καινούργια- αυτά που είναι προ έκδοση- έχουν οπωσδήποτε τη σκιά της πανδημίας, αλλά έχουν σε κυρίαρχο βαθμό τη άλλη σκιά της απομάκρυνσης , της στέρησης των αγαπημένων προσώπων. Με βασάνισε παρά πολύ κοντά στ’ άλλα η απουσία του παιδιού μου  που ζει μαζί με την οικογένεια του στο Εδιμβούργο. Έχουμε δύο χρόνια να τους δούμε. Να φανταστείτε ότι αποκτήσαμε εγγονό πριν από 9 μήνες που δεν τον έχουμε δει. Και να εισπράττεις το πρώτο χαμόγελο του που σε αναγνωρίζει  διαδικτυακά. Δύσκολα πράγματα και αυτά αποτυπώνονται. Και εδώ να πω τη μεγάλη σημασία που είχε κοντά μου ο σύζυγος μου Γιάννης ο Παπαδογιάννης, ήταν πραγματικά στήριγμα. Όταν μπορείς ν’ αντέξεις τον εγκλεισμό μ’ έναν δικό σου άνθρωπο είναι πολύ καλύτερα.»

Ρωτώντας για το μήνυμα που θέλει  να στείλει στους ακροατές/ακροάτριες που είναι σπίτι και υποφέρουν από την πανδημία αλλά και την φτώχεια σημείωσε: «Εκτός από την πανδημία είναι και η κρίση που περνάμε όλα αυτά τα χρόνια και θα συνεχίσουμε . Είναι δύσκολη η κατάσταση . Πάντα θέλω να υπάρχει μία χαραμάδα ελπίδας. Μόνο αν βρούμε τη δύναμη μέσα μας και μέσα από τον συνάνθρωπό μας , να μην κλειστούμε στο εαυτό μας  αλλά να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι που να είναι όμορφο και για άλλους ανθρώπους με όποιον τρόπο μπορούμε. Δεν είμαστε μόνοι, είμαστε πάντα πολλοί. Να μην βγούμε απάνθρωποι απ’ αυτή την περιπέτεια, να βγούμε πιο ανθρώπινοι. »      

Και κατέληξε απαγγέλλοντας το ποίημα της «Δύο- τρία γενναία ανθάκια» που γράφτηκε το διάστημα αυτό για μία συγγραφική δράση όπως ανέφερε που της ζητήθηκε και συμμετείχε.    

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.

Προηγούμενο άρθρο

Τομέας Πολιτισμού ΜέΡΑ25: Προσοχή, Χριστουγεννιάτικο μήνυμα από τον Ολιγάρχη!

Επόμενο άρθρο

Η παρουσίαση του βιβλίου της Βάσως Ελευθεριάδου Γαλάνη στη Βέροια