Διεθνείς συναντήσεις πολιτικών αρχηγών

Το τελευταίο διάστημα η πολιτική μας ζωή σημαδεύτηκε, εκτός από την αντιπαράθεση κυβέρνησης-αξιωματικής αντιπολίτευσης  σχετικά  με  το πόσο «κοστολογημένες» είναι οι προτάσεις-εξαγγελίες που έκαναν από την ΔΕΘ αλλά και από τις συναντήσεις του με σημαίνοντα πρόσωπα της διεθνούς σκηνής. Ο μεν Α. Τσίπρας συναντήθηκε με τον Πάπα, ενώ ο Α. Σαμαράς με την Α. Μέρκελ.Και οι δύο έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα στις επισκέψεις αυτές προσδοκώντας πρώτιστα πολιτικά οφέλη απ’ αυτές. Έδειξαν έτσι στους «ιθαγενείς» ότι δεν είναι «απομονωμένοι», ότι είναι πολιτικοί με διεθνή εμβέλεια καθώς επίσης ότι οι επαφές τους αυτές θα είναι χρήσιμες για το λαό της χώρας μας, μια και ο «διεθνής παράγων» πάντα εάν εξασφαλίζαμε τη «συμμαχία» μαζί του, όλα και κάποια «ψίχουλα» μας έδινε…

Δεν έχουμε αντίρρηση για τις διεθνείς αυτές επαφές. Το μεγάλο όμως ζήτημα είναι σε ποια βάση τελικά αυτές γίνονται και δεν αποτελούν απλά… «προσκυνήματα» για τις εντυπώσεις. Ας γίνουμε ποι συγκεκριμένοι. Η συνάντηση Σαμαρά - Μέρκελ είναι μία ακόμη απόδειξη ότι η όποια συζήτηση ή διαπραγμάτευση, εντός του πλαισίου που καθορίζουν τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ και ο στόχος της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανάκαμψης, θα έχει οδυνηρά αποτελέσματα για το λαό, αφού, όπως παραδέχτηκε ο πρωθυπουργός, η σημερινή πολιτική θα συνεχιστεί. Γίνεται φανερό ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ επιδιώκει “ελάφρυνση” του χρέους και του μνημονίου όχι για να ανακουφιστεί πραγματικά ο λαός, αλλά για να εξασφαλίσει περισσότερο χρήμα για το μεγάλο κεφάλαιο και για ν’ αποσπάσει τη λαϊκή ανοχή στη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής. Αλλωστε, τόσο η ΕΕ όσο και το ΔΝΤ και η ΕΚΤ έχουν προεξοφλήσει τη συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες, ανεξάρτητα από τη στάση που κρατάει ο καθένας στο ζήτημα του χρέους και του μείγματος πολιτικής που προτείνουν για την  “ανάκαμψη”.

Από την άλλη  κατά τη συνάντηση του Α. Τσίπρα  με τον πάπα Φραγκίσκο στο Βατικανό, απλά είχαμε δεήσεις για τους φτωχούς και την παγκόσμια ειρήνη, αφήνοντας βεβαίως στο απυρόβλητο τους υπαίτιους για τη φτώχεια και τους πολέμους. Ηταν πραγματικά χαράς ευαγγέλια για τους πραγματικούς υπεύθυνους των δεινών των λαών να ακούν τον Αλ. Τσίπρα να δηλώνει ότι οι αιτίες που γεννούν τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες είναι «η άνιση διανομή του εισοδήματος και η αυτονομία, η ασυδοσία των χρηματοπιστωτικών αγορών» και ότι αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι «η πολιτική να ξαναεμπνεύσει τους ανθρώπους με συλλογικά οράματα που θα επαναφέρουν πνευματικές πανανθρώπινες αξίες απέναντι στις κυρίαρχες σήμερα υλικές αξίες του καταναλωτισμού και του κέρδους»!

Η ουσία της αντιπαράθεσης μεταξύ τους δεν αφορά τα βασικά αλλά τα δευτερεύοντα. Θεωρούν και οι δύο «θέσφατα» π.χ τηςν παρουσία της χώρας μας σε Ε.Ε και ΝΑΤΟ (με ότι αυτό σημαίνει σε όλους τους τομείς της κοινωνικής-οικονομικής-εξωτερικής μας πολιτικής), την «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου και την οικονομική-πολιτική τους κυριαρχία στον τόπο μας. Διαφωνούν στο μείγμα διαχείρισης της πολιτικής αυτής υποσχόμενοι «ανάσες» έστω και προσωρινές. Είναι, συνεπώς, αποπροσανατολιστική και εχθρική για το λαό η αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση, στην αξιωματική αντιπολίτευση και τ’ άλλα κόμματα που “προσκυνούν” την ΕΕ για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα αυτόν τον αντιλαϊκό δρόμο, να διαπραγματευτεί καλύτερα το “τέλος του μνημονίου και της τρόικας”. Ολοι τους κρύβουν ότι, με ή χωρίς τρόικα, με ή χωρίς νέο “πακέτο - μνημόνιο”, ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει τα μνημόνια διαρκείας και τους μηχανισμούς επιτήρησης της ΕΕ, θα συνεχίσει να ματώνει για να ανακάμψει το κεφάλαιο. Γι’ αυτό άλλωστε και αυτά τα κόμματα δε δεσμεύονται για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του λαού, ούτε καν για την ουσιαστική ανακούφισή του.

Μοναδική φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση και τα χρέη είναι η για μονομερή, ολοσχερή διαγραφή του χρέους, με αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση του φυσικού και παραγόμενου πλούτου της χώρας. Αυτήν την προοπτική χρειάζεται να ισχυροποιήσει ο λαός με την πάλη και την ψήφο του, για να ορθώσουμε πιο αποτελεσματικά εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και να ανοίξουμε το δρόμο για ριζικές αλλαγές υπέρ του λαού.

(Δημοσιεύτηκε στην έντυπη "ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ")

Προηγούμενο άρθρο

«Απογείωση» κατά 35,5% της δηλωμένης μερικής απασχόλησης μέσα σ' ένα χρόνο

Επόμενο άρθρο

«Αξιολόγηση» με τη βοήθεια Εισαγγελέων ;