Δώδεκα χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Δώδεκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που έπεσε νεκρός στις 6 Δεκέμβρη του 2008, στις 9 το βράδυ, στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, με μια σφαίρα στην καρδιά. Δολοφονήθηκε από τον ειδικό φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα και τον συνάδελφό του Βασίλη Σαραλιώτη.

Ο Ε. Κορκονέας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο, ενώ ο Β. Σαραλιώτης καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση για συνέργεια στη δολοφονία και ένα χρόνο μετά αφέθηκε ελεύθερος. Ωστόσο, και ο δολοφόνος είναι ελεύθερος, καθώς μετά τη δίκη τους σε δεύτερο βαθμό, το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας, με μια απόφαση που προκάλεσε το αίσθημα δικαίου, μείωσε την ποινή του σε κάθειρξη 13 χρόνων και απάλλαξε τον Β. Σαραλιώτη από την κατηγορία για συνέργεια.

Πέρσι, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης της αναγνώρισης ελαφρυντικού (πρότερου έντιμου βίου) στον Κορκονέα, βάσει της οποίας «έσπασαν» τα ισόβια και ο δολοφόνος βρίσκεται εκτός φυλακής. Την αναίρεση εξέτασε το Σεπτέμβρη το αρμόδιο Ποινικό Τμήμα του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας και αναμένεται η απόφασή του. Η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε προτείνει επανάληψη της δίκης στο Εφετείο της Λαμίας για νέα κρίση ως προς την αναγνώριση του ελαφρυντικού.

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν ένα προαναγγελθέν έγκλημα από την κρατική βία και καταστολή, από μια πολιτική που διαχρονικά βλέπει ως εχθρό το λαό και τη νεολαία που διεκδικούν, που αγωνίζονται, που αμφισβητούν. Οι ευθύνες της τότε κυβέρνησης ΝΔ και της ηγεσίας της αστυνομίας είναι τεράστιες.

Η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή ξεσήκωσε μαζικές διαμαρτυρίες σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στην κρατική καταστολή. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές διαδήλωναν, προτάσσοντας τις ανάγκες τους για τα σχολεία, τις σπουδές και τη ζωή, κόντρα στην κρατική βία που, όπως και σήμερα, πάει χέρι χέρι με την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, από την πρώτη μέρα, κάλεσαν σε συγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία στο Σύνταγμα, καταδικάζοντας τη δολοφονία και την κρατική καταστολή. Πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις, καλώντας η νεανική οργή να γίνει οργανωμένος, μαζικός και περιφρουρημένος αγώνας.

Στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων βρέθηκαν το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα που συσπειρώνονται σε αυτό, καλώντας την εργατική τάξη να κάνει δική της υπόθεση την καταδίκη της καταστολής και να τη συνδέσει με την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που τη γεννάει.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, αποδείχτηκε περίτρανα ότι καταστολή και αντιλαϊκή πολιτική πάνε μαζί. Ολες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, παράλληλα με την επίθεση στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, αξιοποιούν την τρομοκρατία και την καταστολή απέναντι στις λαϊκές διεκδικήσεις. Αμέτρητα είναι τα παραδείγματα όλα αυτά τα χρόνια της έντασης της κρατικής καταστολής, με πιο πρόσφατη και χαρακτηριστική τη βίαιη και απροκάλυπτη επίθεση στους διαδηλωτές του ΚΚΕ και μαζικών φορέων στην επέτειο του Πολυτεχνείου.

Η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας, σημειώνει ότι «οι μαθητές δεν ξεχνάμε! Καταδικάζουμε την τρομοκρατία και την καταστολή! Δεν φοβόμαστε να αγωνιστούμε όσο και αν το θέλουν. Είναι δίκαιο και σωστό να αγωνίζεται κανείς για τα δικαιώματά του!».

Με αφορμή τα 12 χρόνια από την δολοφονία, διακινείται στο διαδίκτυο κείμενο υπογραφών, το οποίο υπογράφουν πολλοί καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, εκπαιδευτικοί, δικηγόροι, συνδικαλιστές και άλλοι. 

Στη συμπλήρωση 12 χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου αναφέρονται επίσης Φοιτητικοί Σύλλογοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, προβάλλοντας παράλληλα τις διεκδικήσεις τους. 

Προηγούμενο άρθρο

Αυταπάτες...

Επόμενο άρθρο

Περί εθελοντισμού...