Και πάλι για το προσφυγικό

Μπορεί οι «Κασσάνδρες» σε τοπικό επίπεδο να έπεσαν έξω σχετικά με τους «λιμούς και καταποντισμούς» που δήθεν θα έφερνε δήθεν η παρουσία προσφύγων στο νομό μας. Μπορεί η εκφρασμένη έμπρακτη αλληλεγγύη των πολλών (πολιτών-φορέων) να έχει φτάσει σε συγκινητικά και πρωτοφανή επίπεδα, όμως τα πραγματικά πολιτικά προβλήματα σχετικά με το όλο ζήτημα τώρα αρχίζουν να εμφανίζονται σε όλη τους την έκταση. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:
1.Είναι γεγονός ότι όσο περισσότερο αντιλαμβάνονται οι παραπάνω από 50.000 άνθρωποι πως η παραμονή τους στην Ελλάδα θα διαρκέσει ακόμα και για χρόνια, τόσο περισσότερο η απελπισία τους φτάνει στο κατακόρυφο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβληματικές καταστάσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι Βρίσκονται ήδη πολλούς μήνες σ’ έναν τόπο που δεν είναι ο τόπος τελικού προορισμού τους. Ταξίδεψαν επί μέρες ή βδομάδες, πληρώνοντας στους δουλεμπόρους πολλά λεφτά.
2.Το συγκεκριμένο πρόβλημα, από τη δημιουργία του, την απόφαση δηλαδή χιλιάδες άνθρωποι να φύγουν από τη χώρα τους για έναν άλλο τόπο, μέχρι τη διαχείριση αυτού του τεράστιου προσφυγικού - μεταναστευτικού κύματος και όσων συμβαίνουν στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει συγκεκριμένες αιτίες. Τι δημιουργεί το πρόβλημα; Οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία.  
3. Πριν μερικές μέρες ψηφίστηκε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που επικύρωσε τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής. Υποτίθεται, όπως έλεγε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για να δώσει λύσεις. Το χαρακτήριζαν μάλιστα «νίκη με αστερίσκους». Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από Ποτάμι και Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ), επικύρωσε τον εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, μετέτρεψε σε κέντρα κράτησης τους λεγόμενους χώρους φιλοξενίας και βέβαια «άνοιξε» ένα ακόμα κεφάλαιο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, κάτι που στην πραγματικότητα αποτελεί επιβράβευση, με δεδομένη τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα και προκλητικότητα της τουρκικής κυβέρνησης, τόσο απέναντι στο κυπριακό ζήτημα όσο και στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο. Να μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι το ΝΑΤΟ έχει εμπλακεί στο Αιγαίο, μία άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, ενώ αναμένονται στη χώρα χιλιάδες «εμπειρογνώμονες» από πολλές ξένες χώρες - και προφανώς υπηρεσίες - για να «συνδράμουν» σε όσα πρέπει να γίνουν ενόψει των επαναπροωθήσεων...
4. Είναι δεδομένο πως απ’ όλα τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να υπάρχει λύση ή έστω ανακούφιση του προβλήματος, όσο συνεχίζονται οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι στην περιοχή και παραμένουν σε ισχύ οι συγκεκριμένες αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Και με αυτό το δεδομένο, το  λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει άμεσα μέτρα ανακούφισης και στήριξης των προσφύγων. Να δυναμώσει την λαϊκή αλληλεγγύη. Να διεκδικήσει τη μετακίνηση των προσφύγων και μεταναστών στις χώρες προορισμού τους, κόντρα στις απαράδεκτες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτόχρονα, το μέτωπο κόντρα στις ρατσιστικές, φασιστικές φωνές πρέπει να μένει ακλόνητο. Ο λαϊκός αγώνας ενάντια στον πόλεμο και το  σύστημα που τον γεννά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους που ζουν μία συνεχιζόμενη τραγωδία.

(Δημοσιεύτηκε στην έντυπη ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ)

Προηγούμενο άρθρο

Με αφορμή τα γεγονότα στην Ειδομένη

Επόμενο άρθρο

Να παραδειγματιστούν οι τοπικοί μας άρχοντες από το Δήμαρχο Πάτρας