Σινιάλα κινδύνου

Στον ενάμιση χρόνο που πέρασε από το έγκλημα στα Τέμπη, δύο σοβαρά «παρ' ολίγον» ατυχήματα έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι πολιτική του κράτους και των κυβερνήσεων στον σιδηρόδρομο είναι το «πάμε κι όπου βγει».

Την περασμένη βδομάδα, δύο τρένα του Προαστιακού, κινούμενα προς αντίθετη κατεύθυνση, κόντεψαν να συγκρουστούν μέσα στον αστικό ιστό της Αθήνας.

Οπως προκύπτει, το ατύχημα αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή με παρέμβαση των μηχανοδηγών, που ακινητοποίησαν τα τρένα.

Αντίστοιχο περιστατικό είχε γίνει και πριν τα Χριστούγεννα του 2023, πάλι κοντά στο Σιδηροδρομικό Κέντρο Αχαρνών, όπου τέμνονται οι σιδηροδρομικές γραμμές.

Ποια ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης στο τελευταίο περιστατικό; Σύμφωνα με τον υφυπουργό Μεταφορών, ήταν «σοβαρό μόνο στη θεωρία, στην πράξη δεν υπήρξε κίνδυνος για κανέναν». Και για ...παραδειγματισμό, η ευθύνη φορτώθηκε στον «σταθμάρχη».

Οπως στην περίπτωση των Τεμπών, έτσι και εδώ η κυβέρνηση και το κράτος προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους για το σιδηροδρομικό δίκτυο, που πάει από το κακό στο χειρότερο, στο έδαφος της «απελευθέρωσης» και της ιδιωτικοποίησης.

Κατά τ' άλλα, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τον Φλεβάρη του 2023, όταν ...«η κακιά η ώρα» και ο σταθμάρχης «συνωμότησαν» - σύμφωνα με την κυβέρνηση - και συνέβη το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα.

Η ξεδιάντροπη προσπάθεια να υποβαθμιστεί το περιστατικό και να σπείρουν εφησυχασμό συγκρούεται με την αγανάκτηση και την αγωνία του λαού, που οι ανάγκες του για ασφαλείς, σύγχρονες και φτηνές μεταφορές συνθλίβονται στις μυλόπετρες της πολιτικής του κέρδους.

Το ίδιο ισχύει και στην Υγεία: Η κυβέρνηση κόβει κορδέλες σε φρεσκοβαμμένα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας χωρίς προσωπικό.

Ανακοινώνει προσλήψεις που δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω» και έχουν εξαγγελθεί από την ίδια ξανά και ξανά στο παρελθόν! Και πάνω σ' αυτό το χάλι της υποχρηματοδότησης και των ελλείψεων, προσφέρει νέες ευκαιρίες για επενδύσεις και συμπράξεις στο κεφάλαιο!

Το ίδιο ισχύει και στην Παιδεία: Στο πολυδιαφημισμένο «ψηφιακό σχολείο» οι τάξεις μοιάζουν όλο και περισσότερο με σαρδελοκούτια των 25 και πάνω μαθητών, την ώρα που σε εκατοντάδες τμήματα μπαίνει λουκέτο εξαιτίας των συγχωνεύσεων.

Η κυβέρνηση προσπαθεί με θράσος να υποβαθμίσει ακόμα και τα σοβαρά ζητήματα ασφάλειας που προκύπτουν για μαθητές και εκπαιδευτικούς από τα πολυμελή τμήματα, σε σχολεία που δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ για την αντοχή τους σε σεισμό.

Το ίδιο ισχύει και στις φυσικές καταστροφές: Δεν πέρασε ούτε μήνας απ' όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός παρουσίασε από τη βασανισμένη Θεσσαλία την ειδυλλιακή εικόνα τού «όλα καλά», ενώ οι πλημμυροπαθείς τρέμουν σε κάθε μπόρα, αφού κανένα ουσιαστικό μέτρο αντιπλημμυρικής προστασίας δεν έχει γίνει, ούτε πρόκειται.

Ούτε οι γερασμένες υποδομές που κατέρρευσαν (δρόμοι, γέφυρες κ.λπ.) δεν αποκαταστάθηκαν!

Το ίδιο ισχύει και με την απειλή ενός μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος, που κόντεψε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, με τις πυρκαγιές σε εργοστάσια και αποθήκες μέσα στον αστικό ιστό και στη Δυτική Αττική, όπου μεγάλες βιομηχανικές μονάδες συνυπάρχουν με οικισμούς, σκουπιδότοπους, μάντρες ανακύκλωσης κ.λπ.

Τα «Τέμπη» λοιπόν είναι εδώ και αποτελούν απειλή για τον λαό, όχι μόνο στον σιδηρόδρομο αλλά και σε κάθε πτυχή της ζωής και της καθημερινότητάς του. Και όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις από κάτω την ίδια εγκληματική πολιτική, που στηρίζει τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

Τα προειδοποιητικά σινιάλα για μια επόμενη τραγωδία ακούγονται όλο και πιο δυνατά. Κράτος - κέρδος - κόστος είναι ο κοινός παρονομαστής στην εξίσωση που αποκαλύπτει τον ένοχο πίσω από κάθε αδιέξοδο για τον λαό. Εκεί πρέπει να συγκεντρώσει δυνάμεις, κλιμακώνοντας τη σύγκρουση παντού!