Ξεριζωμός, καραβάνια προσφύγων, άγρια καταστολή, θάνατος. Οι σοκαριστικές εικόνες από τον ισπανικό θύλακα της Μελίγια στο Βόρειο Μαρόκο έγιναν αυτήν τη φορά το «θέατρο» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, με θύματα δεκάδες μετανάστες.Εικόνες που προκαλούν αποτροπιασμό, με τις δυνάμεις καταστολής να στοιβάζουν άψυχα και ζωντανά κορμιά στα ... Περισσότερα
Εκλογικές σφήνες 16/4
από Η Άλλη Άποψη
Τι λογής «ανεξάρτητοι» είναι οι υποψήφιοι για τους δήμους του νομού μας, όταν στο εκλογικό τους κέντρο «μπαινοβγαίνουν» τοπικοί βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος; Γιατί δεν λένε καθαρά ότι στηρίζονται από τη Ν.Δ;
Ετσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα με κάποιες ισχυρές «μεταγραφές» σε δημοτικά ψηφοδέλτια, μάλλον ως «βαρίδια» και όχι ως «αερόστατα» θα λειτουργήσουν στα ψηφοδέλτια που στεγάζονται…
Υποψήφιοι: Μην ανακατέβετε την εκκλησία και κυρίως μην προσπαθείτε να αξιοποιήσετε τα θρησκευτικά συναισθήματα των πολιτών στην προεκλογική σας εκστρατεία. Οι «ουρανοί είναι ανοικτοί» και σας βλέπουν. Ο κίνδυνος της…λαϊκής τιμωρίας ως «θείας Δίκης» είναι ορατός!
Τι γίνεται με την «Χρυσή Αυγή», έστω και εάν εμφανίζεται με «λάιτ» πρόσωπο, στα διάφορα ψηφοδέλτια των υποψήφιων για τους δήμους; Γιατί ορισμένοι τους έδωσαν συγχωροχάρτι στο όνομα της εκλογής τους; Τους αρέσει να έχουν νεοναζιστές στα έδρανα των δημοτικών συμβουλίων δίπλα τους; Τι κάνουν οι συνδυασμοί που ενώ το γνωρίζουν δεν έχουν βγει ακόμη ανοικτά να μιλήσουν «με ονόματα» ;
Γιατί δεν γίνεται (πλην ΚΚΕ) καθόλου συζήτηση για τις Ευρωεκλογές; Ποιον τελικά συμφέρει η αποσύνδεση τους από τις τοπικές εκλογές;
Σε κάποιους συνδυασμούς άρχισε η “γκρίνια” και η “αλληλοϋπονόμευση”. Τους αφιερώνουμε το παρακάτω τραγούδι, με τη φωνή του αξέχαστου Στελάρα: (Μουσική: Χ. Νικολόπουλος Στίχοι:Πυθαγόρας) “ Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά/ μα χωρίσαμε στου δρόμου τα μισά/ και τραβάμε την υπόλοιπη ζωή/ δίχως θάρρος δίχως γέλιο και πνοή. Βάλαμε και οι δυο μεταξύ μας τον εγωισμό/ Είπα εγώ /είπες εσύ το κακό δυστυχώς δεν αργεί /Ούτε η μοίρα μας τα φταίει /ούτε ο κόσμος μας μισεί /φταίμε μόνο τελικά εγώ κι εσύ /Τώρα η ζωή μας λέει /πως την κούπα την πικρή/ θα την πιούμε και οι δυο μισή μισή”. Ας δώσουν την απαραίτητη προσοχή...