«Το γεωπολιτικό ρίσκο (...) επιτείνει τη χρηματοοικονομική αβεβαιότητα και οδηγεί σε μείωση των ιδιωτικών επενδύσεων μέχρι και 1,5% εντός ενός έτους (...) οδηγεί σε απότομη αύξηση της τιμής πετρελαίου (...) πυροδοτεί πληθωριστικές πιέσεις (...)». Αυτά και άλλα πολλά (π.χ. για το πώς θα επηρεαστεί ο τουρισμός) γράφουν τα αστικά επιτελεί... Περισσότερα
Απ την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω; (Χρονογράφημα)
από Η Άλλη Άποψη
Ένα παλιό τραγούδι έλεγε χαρακτηριστικά :
«Μα θαρρώ πως θα τα μπλέξω,
απ την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω,
την Κική την αγαπώ,
μα μαρέσει και η Κοκό»
Νομίζω πως ταιριάζει σαν»γάντι» με τα όσα ακούμε χρόνια τώρα στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου. Κάθε φορά και ιδιαίτερα προεκλογικά και από ένα δίλλημα στο μυαλουδάκι μας. Μερικές φορές μπορεί και πραγματικό τις περισσότερες φορές όμως κατασκευασμένο για να μας παγιδέψει στα δίκτυα του και να μας κάνει να διαλέγουμε πάντα την λάθος πλευρά.
Από το «Καραμανλής ή τανκς» (ή πιο πίσω, σε Παπάγους και Πλαστήρες…) μέχρι το «ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά»,το «φως και το σκοτάδι» και πάει λέγοντας, τώρα έχουμε αυτό του «Αλέξης ή Κυριάκος».
Μάλιστα ήταν για πρώτη φορά που μετά από χρόνια δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ ένα από τα κόμματα του διλλήματος, αλλά ένα άλλο που εμφανίστηκε ως πρώτη φορά αριστερά». Αχ, πόσο δίκιο είχε εκείνος ο Ιταλός βιομήχανος που τόνιζε ότι υπάρχει και μία αριστερά που τα κάνει καλύτερα από την δεξιά και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις…
Τελικά ο φόβος μπροστά στο άγνωστο ίσως να είναι η αιτία. Ναι κακός ο Αλέξης, άλλα υποσχέθηκε και άλλα έκανε όμως να έλθει ο Κυριάκος; αναρωτιούνται κάποιοι (όχι οι «βολεμένοι») και φτύνουν στον κόρφο τους.
Τί είναι λοιπόν αυτό που τρομάζει; Προφανώς όχι οι γελοιότητες των απολογητών του ΣΥΡΙΖΑ πως αν έρθει ο Κούλης θα «ψηφιστούν μνημόνια» ή θα «αυξηθεί η ανεργία» ή θα «περικοπούν οι μισθοί» ή θα «ξεπουλήσει τον δημόσιο πλούτο, τις υποδομές, τους χώρους». Οι εργαζόμενοι δεν ζουν σε άλλον πλανήτη, γνωρίζουν πως αυτά τα κάνει κάθε μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μήπως ότι η χώρα θα περιπέσει σε “ακυβερνησία;” Ή μήπως ο φόβος της “περιπέτειας” σε αχορτογράφητα νερά; Ομως η ιστορία δεν προχώρησε ποτέ, χωρίς τόλμη και αποφασιστικότητα. Χωρίς κάποιοι να σηκώσουν το ανάστημά τους και αν χρειαστεί να γίνουν και ήρωες,θυσιάζοντας “μικρές και μεγάλες χαρές” της ζωής τους.
Ας θυμηθούμε, επιτέλους και ας πράξουμε ανάλογα, τον στίχο του Δήμου Μούυτση: “Για όλα φταίνε οι γκόμενες/ οι πρώην και οι επόμενες”. Μήπως ήλθε να “πάμε για άλλα;”
Σάββατο, 05 Οκτ, 2024
