Τα «μαχαίρια» που έχουν βγει ανάμεσα στους ομίλους για τη μοιρασιά των «πακέτων» του Ταμείου Ανάκαμψης, οι δυσκολίες για την εύρεση νέων πεδίων κερδοφορίας συνολικά στην ΕΕ και η στροφή προς την πολεμική οικονομία οδήγησαν στην αναθεώρηση και ανακατεύθυνση κονδυλίων σε ένα νέο σχέδιο που εστάλη την περασμένη Τρίτη από το υπουργείο Εθνι... Περισσότερα
«Πράσινη ανάπτυξη» : Παραμύθια που χρεοκόπησαν...
Τελευταία ενημέρωση από Η Άλλη Άποψη
Στα όριά του δούλεψε το δίκτυο
της ηλεκτρικής ενέργειας εξαιτίας των αυξημένων αναγκών που προκαλεί ο
παρατεταμένος καύσωνας Το ίδιο είχε συμβεί λίγους μήνες πριν και κατά διάρκεια
του «κύματος ψύχους».
Η οριακή λειτουργία του
συστήματος είναι συνέπεια της πολιτικής της «απελευθέρωσης» και της διεύρυνσης
της συμμετοχής των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, με παράλληλη αύξηση
της παραγωγής από το ακριβό φυσικό αέριο και την επέκταση των
εισαγωγών ρεύματος από άλλες χώρες, μέσω του δικτύου διασύνδεσης.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στην
περιοχή μας το Βέρμιο μετατρέπεται ουσιαστικά σε βιομηχανική περιοχή λόγω των
πολλών ανεμογεννητριών που εγκαταστάθηκαν και πρόκειται να εγκατασταθούν, ενώ
σειρά παίρνουν και τα Πιέρια
Να σημειώσουμε ότι τόσο το
εισαγόμενο φυσικό αέριο όσο και η αγορά ρεύματος από άλλες χώρες, σε τιμές που
διαμορφώνονται χρηματιστηριακά, αυξάνουν την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας
και «απογειώνουν» το κόστος του ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Οι τιμές αυτές, ωστόσο, δεν
έπεσαν από τον ουρανό. Είναι αποτέλεσμα της συμμετοχής των ΑΠΕ στο
ενεργειακό μείγμα, η οποία μεγαλώνει, παράλληλα με την απολιγνιτοποίηση που
προχωράει και στην οποία συναινούν η κυβέρνηση και όλα τα άλλα αστικά
κόμματα στη χώρα μας.
Σε συνθήκες αυξημένης ζήτησης και
χαμηλής παραγωγής από τις ΑΠΕ, όπως συμβαίνει με τον καύσωνα, αυξάνεται το
κόστος της Ενέργειας, με την είσοδο στο σύστημα των λιγνιτικών μονάδων και την
πληρωμή των ανάλογων «καπέλων» από τα δικαιώματα ρύπων, η τιμή των
οποίων διαμορφώνεται επίσης χρηματιστηριακά.
Με άλλα λόγια, τώρα που η άπνοια
κρατάει ακίνητες της ανεμογεννήτριες και η ζήτηση για ρεύμα εκτοξεύεται, το
σύστημα, για να καλύψει τις ανάγκες, αυξάνει την παραγωγή στις λιγνιτικές
μονάδες, με τα ανάλογα «πράσινα» πρόστιμα, που ενσωματώνονται στη
συνέχεια στην τιμή του ρεύματος και καταλήγουν στο τιμολόγιο που θα πληρώσει ο
καταναλωτής.
Είναι κι αυτό μια απόδειξη των
κάλπικων υποσχέσεων της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων, ότι με την
πολιτική της «απελευθέρωσης», της διασυνδεσιμότητας των δικτύων και κυρίως με
την ανάπτυξη «πράσινων» μορφών Ενέργειας, ο λαός θα απολαμβάνει τάχα φτηνότερο
ρεύμα, με μεγαλύτερη επάρκεια.
Οι εξελίξεις με την Ενέργεια
αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τα αδιέξοδα που συνεπάγονται για τον λαό ο
ενεργειακός σχεδιασμός με κριτήριο τα κέρδη του κεφαλαίου και ο εγκλωβισμός του
στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και των
αστικών κομμάτων. Αποκαλύπτουν τα παραμύθια ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς
Ενέργειας και η ανάπτυξη για το κεφάλαιο, «πράσινη» ή «μαύρη», θα μειώσουν τις
τιμές του ρεύματος, θα εξασφαλίσουν περισσότερη και καθαρότερη Ενέργεια για τον
λαό.
Για να υπηρετήσει την ευημερία
της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα πρέπει να
απαλλαγεί απ' τους νόμους της αγοράς, τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν τα μέσα παραγωγής, οι εγχώριες ενεργειακές πηγές,
οι πρώτες ύλες, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής της Ενέργειας αποτελούν
κοινωνική ιδιοκτησία, στο πλαίσιο μιας κεντρικά σχεδιασμένης παραγωγής, με
στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Σ'αυτόν τον ριζικά διαφορετικό
δρόμο ανάπτυξης, κατοχυρώνοντας ότι το ενεργειακό προϊόν θα είναι κοινωνικό
αγαθό και όχι εμπόρευμα, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα μπορεί να αναπτύξει την
παραγωγή και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών, και
συγκεκριμένα:
Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής
εξάρτησης της χώρας.
Την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής
κατανάλωσης.
Τη διασφάλιση της υποδομής για
την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας.
Υπολογίζοντας το βέλτιστο
ενεργειακό μείγμα με τη συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εγχώριων
πηγών.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει
να κινηθούν αγωνιστικά και οι φορείς της Ημαθίας!