Στο δημοσκοπικό ερώτημα «Αν δεχθούμε τη φράση "Μητσοτάκης ή χάος" ως πολιτικό δίλημμα, εσείς τι θα επιλέγατε;», το 42% απαντάει «χάος», Μητσοτάκης το 30%, και «Αλλο» το 28%. Η ερώτηση θυμίζει το «Καραμανλής ή τανκς» και είναι αυταπόδεικτο ότι υπηρετεί τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση του λαού. Οπως αναμενόταν μάλιστα, οι απαντή... Περισσότερα
Παρουσίαση από το ΚΚΕ στη Βέροια του βιβλίου «Δικτατορία 1967-1974» κείμενα και ντοκουμέντα του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Τελευταία ενημέρωση από Η Άλλη Άποψη
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα των συνταγματαρχών της 21ης Απρίλη του 1967 που διοργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ σε όλη τη χώρα η Τ.Ε Ημαθίας του ΚΚΕ παρουσίασε το βιβλίο «Δικτατορία 1967-1974» κείμενα και ντοκουμέντα του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ στην Ελιά, με ομιλητή τον Κώστα Σιδηρόπουλο, μέλος του ΓΠ Κ. Μακεδονίας. Τον ομιλητή προλόγισε η γραμματέας της Τ.Ε Ημαθίας Μαίρη Παπαδοπούλου, ενώ μεταξύ των παρευρισκόμενων ήταν ο δήμαρχος Βέροιας Κώστας Βοργιαζίδης και ο αντιδήμαρχος Θανάσης Σιδηρόπουλος.
Στην ομιλία του ανάμεσα στ’ άλλα τόνισε:
«…Τα ιστορικά γεγονότα δεν είναι νεκρά συμβάντα. Προσφέρονται στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα για να βγάζουν συμπεράσματα συμβατά με τα δικά τους συμφέροντα και όχι με τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Η κοινωνία μας αντικειμενικά διατρέχεται από αυτήν την ταξική αντίθεση. Η ιστορική ανάγνωση σημαντικών ή λιγότερο σημαντικών συμβάντων δεν γίνεται, ούτε είναι δυνατόν να γίνει, απ' όλους γενικά με τον ίδιο τρόπο. Το κάθε κόμμα, ο ιστορικός ερευνητής, ο καθηγητής ή ο δημοσιογράφος, εκκινεί καθένας από τη δική του ιδεολογικοπολιτική αφετηρία, που σχετίζεται με την ταξική θέση και τα αντίστοιχα συμφέροντα που υποστηρίζει.
Από την εργατική - λαϊκή σκοπιά, το ΚΚΕ θεωρεί αναγκαίο να μελετήσει το χαρακτήρα της στρατιωτικής δικτατορίας 1967 - 1974, τους παράγοντες που οδήγησαν στην επικράτησή της, τη σχέση της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής της με εκείνες της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου, τη στάση του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε σχέση και με την προγραμματική και οργανωτική ετοιμότητα του ΚΚΕ.
Στο πλαίσιο αυτό, με αφορμή τα 50 χρόνια από την εγκαθίδρυση της δικτατορίας, παράλληλα με την Ανακοίνωση της ΚΕ για τα 50 χρόνια από το πραξικόπημα, κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» μια ειδική έκδοση με τίτλο «Δικτατορία 1967 - 1974, κείμενα και ντοκουμέντα, επιμέλεια Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ»…
Τα 40 χρόνια, που πέρασαν από το 1974, είναι χρόνος αρκετός για να αποτιμηθεί η πείρα αυτής της διαδρομής. Προσφέρει συμπεράσματα που αφορούν σήμερα τη ζωή και το μέλλον ιδιαίτερα των νεώτερων γενεών, που δεν έζησαν πολλά από τα γεγονότα των 40 χρόνων. Όσα δραματικά συμβαίνουν τα τελευταία 5 χρόνια, δεν είναι ανεξάρτητα από εκείνα που προηγήθηκαν, δεν είναι αποτέλεσμα μιας κακής διαχείρισης ή κάποιων αρνητικών πλευρών του πολιτικού συστήματος. Τα 40 χρόνια προσφέρονται για να αναδειχθεί η ταξική ουσία της πολιτικής που εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται. Προσφέρονται, για να εξηγηθούν οι ταξικές στοχεύσεις για την αναμόρφωση του σάπιου πολιτικού συστήματος, αλλά και ο ιστορικά παρωχημένος χαρακτήρας του κοινωνικοοικονομικού συστήματος γενικότερα.
Το ΚΚΕ χαρακτήρισε την αλλαγή του Ιουλίου 1974 ως αποτέλεσμα του συμβιβασμού που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στη χούντα και τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Η δικτατορία κατέρρεε υπό το βάρος της γενικής κατακραυγής που προκάλεσε σειρά γεγονότων, με κορυφαίο το Πολυτεχνείο και τους νεκρούς του, και κείνες τις μέρες το χουντικό πραξικόπημα κατά του προέδρου Μακαρίου, που το ακολούθησε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο συμβιβασμός, με την άμεση εμπλοκή και αμερικανονατοϊκών δυνάμεων, έγινε για να αποφευχθούν δύσκολα ελεγχόμενες αντιδράσεις του λαϊκού παράγοντα, καθώς και για ν’ αντιμετωπιστούν οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, λόγω του Κυπριακού, αλλά και της διαμάχης που άρχιζε στο Αιγαίο.
Ο συμβιβασμός του Ιουλίου δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Αν δεν ευδοκίμησε προηγουμένως, αυτό οφείλεται στις αντιθέσεις στο εσωτερικό της χούντας, με πιο χαρακτηριστική την ανατροπή του Παπαδόπουλου και της κυβέρνησης Μαρκεζίνη από τον Ιωαννίδη, μία εβδομάδα μετά το Πολυτεχνείο, το κορυφαίο αντιδικτατορικό γεγονός…»
Μετά την παρουσίαση του βιβλίου ακολούθησε διάλογος με τους παρευρισκόμενους