Του Αλέκου Χατζηκώστα * 

«Να ρίξουμε στα σκουπίδια το νομοσχέδιο - έκτρωμα της 13ωρης δουλειάς και της ευελιξίας, να αγωνιστούμε για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο» είναι το κάλεσμα που απευθύνουν εκατοντάδες σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, μπροστά στη μεγάλη πανελλαδική - πανεργατική απεργία της 1ης Οκτώβρη. Συνδικάτα και εργαζόμενοι απαντούν στο νέο αντεργατικό έκτρωμα με την πανελλαδική απεργία την Τετάρτη 1η Οκτώβρη και συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Απεργία αποφάσισε για την 1η Οκτώβρη και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο η ΑΔΕΔΥ. Παράλληλα, θέτουν στο επίκεντρο τα αιτήματά τους για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με σύγχρονους όρους δουλειάς, μείωση του εργάσιμου χρόνου, αυξήσεις μισθών, μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας, στοιχειώδη δηλαδή δικαιώματα.

Μία απεργία που θα πρέπει με το μέγεθος της αλλά και το αγωνιστικό της πλαίσιο να στείλει ένα σαφές μήνυμα σε κυβέρνηση και εργοδοσία.

Ας γίνουμε συγκριμένοι:

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει στη Βουλή άλλο ένα βάρβαρο αντεργατικό νομοσχέδιο.Το νομοσχέδιο για το 13ωρο και την ευελιξία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ωμή απαίτηση της εργοδοσίας, που μετατρέπει τους εργαζόμενους σε σύγχρονους σκλάβους για να αυξάνονται τα κέρδη των λίγων.

Με το νέο νομοσχέδιο η εργοδοσία αποκτά το "δικαίωμα" να κρατάει τον εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες την ημέρα. Να τον απασχολεί ακόμα και με συμβάσεις 2 ημερών, να κομματιάζει την άδεια του καλοκαιριού, να τον μετακινεί σε διαφορετικά ωράρια ανάλογα με τις ανάγκες του "business plan" της εταιρείας. Με ένα SMS θα προσλαμβάνει και θα απολύει. Αυτός είναι ο "εκσυγχρονισμός" που τάζουν: Δουλειά - λάστιχο, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελεύθερο χρόνο, χωρίς ζωή για εμάς και τις οικογένειές μας.

Στον 21ο αιώνα η κυβέρνηση παρουσιάζει ως "σύγχρονο" τα σακατεμένα κορμιά των εργατών και των εργατριών στα εργοτάξια και στα εργοστάσια, τους εργαζόμενους στα αεροδρόμια και στα ξενοδοχεία που ξεζουμίζονται για τα κέρδη των εργοδοτών, τα τσακισμένα κορμιά των καμαριέρων και των καθαριστριών, τα ατελείωτα χιλιόμετρα των εργαζομένων στον Επισιτισμό, τα εξαντλητικά ωράρια των οδηγών που αυξάνουν τα ατυχήματα στις Μεταφορές. Οι 13 ώρες δουλειάς την ημέρα πολλαπλασιάζουν τα εργατικά "ατυχήματα", τις επαγγελματικές ασθένειες, οδηγούν σε κατάρρευση της υγείας και της ψυχικής ισορροπίας. Αυτή είναι η σύγχρονη δουλεία για όλες και όλους, σε όλους τους κλάδους, που παλεύουν με τα απάνθρωπα ωράρια και τα χαμηλά μεροκάματα για να επιβιώσουν.

Κυβέρνηση και εργοδοσία έχουν το θράσος να λένε ότι "προοδευτικό" είναι να δουλεύουν οι εργαζόμενοι 13 ώρες, να κοιμούνται 8 ώρες, να μην έχουν δικαίωμα στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στον ελεύθερο χρόνο. Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα αυτά είναι "επιλογές" του εργαζόμενου. Στην πραγματικότητα είναι εκβιασμός: 'Η θα δεχτείς να δουλεύεις ασταμάτητα ή θα απολυθείς. 'Η θα δουλεύεις από το πρωί έως το βράδυ, ή δεν θα μπορείς να επιβιώσεις.

Όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 15 χρόνια, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν τρία μνημόνια και εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους, υλοποιώντας τις αποφάσεις και τις Οδηγίες της ΕΕ. Με αποφάσεις των κυβερνήσεων αποφασίζονται οι μισθοί, καταργούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συλλογικές Συμβάσεις, επιβάλλονται οι απλήρωτες υπερωρίες, καταργείται η Κυριακή αργία, έφτασαν να ξηλώσουν το 8ωρο και να επιβάλουν τις 13 ώρες δουλειάς με πλήρη ευελιξία.

Είναι άθλια η στάση των πλειοψηφιών στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ, που αθωώνουν την πολιτική των μεγαλοεργοδοτών και στηρίζουν νέες αυταπάτες για δήθεν λύσεις στα προβλήματα των εργαζομένων με την κυβερνητική εναλλαγή, με την ανακύκλωση των ίδιων προσώπων που έχουν βάλει πλάτη στο ξήλωμα κατακτήσεων. Ιδιαίτερα η στάση της ΓΣΕΕ, που ψάχνει να βρει θετικά σε αυτό το νομοσχέδιο, στηρίζει την πολιτική που κάνει τη ζωή μας λάστιχο (αρκεί να έχει την υπογραφή της) και ζητά διάλογο με τους σφαγείς των δικαιωμάτων μας, θα γραφτεί ως άλλη μια ντροπιαστική σελίδα στην Ιστορία του εργατικού κινήματος της χώρας μας.

Η γραμμή του "κοινωνικού διαλόγου" είναι γραμμή υποταγής και ήττας. Το δίκιο δεν βρίσκεται στα παζάρια, αλλά στους δρόμους του αγώνα. Καμία αναμονή για λύσεις στο πλαίσιο των δημοσιονομικών αντοχών και των κερδών των επιχειρήσεων. Καμία αυταπάτη ότι οι λύσεις βρίσκονται στο σάπιο σύστημα του πολέμου και της εκμετάλλευσης, που πρόθυμα υπηρετούν παλιοί και νέοι πολιτικοί σωτήρες.

Η πείρα δείχνει ότι μόνο όταν οι εργαζόμενοι οργανώνονται στα συνδικάτα τους, όταν βγαίνουν στον δρόμο, μπορούν να βάλουν φρένο στην επίθεση. Το πλαίσιο διεκδικήσεων είναι :

- Να αποσυρθεί το νέο αντεργατικό τερατούργημα. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που ξηλώνουν το 8ωρο, επιβάλλουν την ευελιξία και τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.

- 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

- Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, οι ζωές μας δεν είναι κόστος.

- Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων και άλλων συλλογικών κατακτήσεων, όπως οι τριετίες (2012 - 2023) που μας έκλεψαν, η μετενέργειας και η συρροής των Συμβάσεων.

- Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.

- Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, Υγεία, Παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία. Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.

* Δημοσιογράφος-συγγραφέας

πρώτη δημοσίευση εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ της Μαγνησίας

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.