Οι δήμοι σε ρόλο εισπράκτορα

Η σύνταξη των προϋπολογισμών στους δήμους και στις Περιφέρειες δεν είναι κυρίως μια τεχνική αποτύπωση, αλλά ένα εργαλείο του αστικού κράτους στην προώθηση της κεντρικής του πολιτικής, όπως αυτή περιγράφεται και στον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό.

Για τον λόγο αυτό εκδίδονται πυκνές και εξειδικευμένες οδηγίες για τη σύνταξη των προϋπολογισμών των ΟΤΑ, εξελίσσεται μία καταιγίδα νομοθετημάτων που δίνουν σαφή καθήκοντα στην Τοπική Διοίκηση για την εξυπηρέτηση επενδυτικών σχεδίων, π.χ. νερό, Ενέργεια, απορρίμματα, ενώ πάνω στους κοντά 50 δημοτικούς φόρους, τέλη, εισφορές και δικαιώματα που έχουν θεσμοθετηθεί, εφευρίσκονται και νέοι τρόποι για τη λαϊκή αφαίμαξη, με κάθε αφορμή.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των δήμων η σύνταξη των προϋπολογισμών είναι μια περίοδος συζήτησης που μπορεί να παρουσιάζονται στον έναν ή στον άλλον βαθμό οι επιπτώσεις της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά τελικά καλλιεργείται ο μονόδρομος της υποχρηματοδότησης, της ανταποδοτικότητας, της υποστελέχωσης, η λογική τού «τίποτα δεν μπορεί να γίνει»!

Είναι χαρακτηριστική η στάση της πλειοψηφίας της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ). Λίγες μέρες πριν από το ετήσιο συνέδριό της τον Οκτώβρη ακούγονταν μεγαλοστομίες για το κράτος - οφειλέτη των δήμων που τους χρωστάει 6 δισ. ευρώ, για την ανάγκη ακόμα και κινητοποίησης για τον τρόπο μεταχείρισης (;) των δήμων από την κυβέρνηση κ.λπ.

Μεγαλοστομίες που ακούστηκαν από στελέχη όλων των αστικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των κυβερνητικών. Στο τέλος αυτών των λεονταρισμών το διά ταύτα ήταν το ίδιο: Μπαράζ σε αυξήσεις τελών και φόρων που κυμαίνονται από 20% έως και 250%.

Το κοινό ψήφισμα που στήριξαν όλες αυτές οι δυνάμεις επικύρωσε την τελική σύμπλευσή τους, η οποία συμπυκνώνεται με την εκτίμησή τους ότι «η επανεκκίνηση της αυτοδιοίκησης στηρίζεται σε ισχυρές βάσεις. Το προηγούμενο διάστημα έγιναν σημαντικά βήματα, που καθιστούν σήμερα τους δήμους μας πιο ισχυρούς και πιο αποτελεσματικούς, σε σχέση με το παρελθόν».

Βέβαια, δεν αρκεί να θέλεις, πρέπει και να μπορείς να επιβάλλεις την είσπραξη των φόρων - τελών, με δεδομένη την αδυναμία της λαϊκής οικογένειας να ανταποκριθεί ακόμα και στις στοιχειώδεις ανάγκες της καθημερινότητας, σε συνδυασμό με τα συσσωρευμένα χρέη. Ετσι εξηγούνται οι διαδοχικές τροποποιήσεις του ισχύοντος νομικού πλαισίου που παρέχουν και στην Τοπική Διοίκηση τα ίδια «εργαλεία» που έχουν οι τράπεζες, τα funds και η εφορία για το κυνήγι των μικροοφειλετών.

Κρίσιμοι αποδείχτηκαν οι Ν. 4978/2023 και 5027/23 της κυβέρνησης της ΝΔ, σύμφωνα με τους οποίους οι υπάλληλοι των Οικονομικών Υπηρεσιών των δήμων υποχρεώνονται να υλοποιούν «αμελητί» την αντιλαϊκή πολιτική, βεβαιώνοντας χρέη και να λογοδοτούν σε ΥΠΕΣ και Ελεγκτικό Συνέδριο αν δεν εξάντλησαν όλα τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης (δεσμεύσεις ΑΦΜ σε εφορίες και αναγκαστική κατάσχεση εις χείρας τρίτων σε πιστωτικά ιδρύματα).

Σε περίπτωση μη εκτέλεσης αναγκαστικών μέτρων προβλέπεται ακόμα και ο καταλογισμός των ποσών σε βάρος των αρμόδιων υπαλλήλων! Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγινε μέσα στα Χριστούγεννα στον δήμο Αθήνας με την εντολή πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας άνεργου πρώην μαγαζάτορα.

Είναι φανερό ότι ενιαία κεντρικό και τοπικό κράτος θα θωρακίζονται για να πληρώσει πάλι ο λαός και αυτήν την ανάπτυξη και την όποια ύφεση έρθει, το κόστος για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και τους διεθνείς ανταγωνισμούς. Δεν πρόκειται τίποτα να αλλάξει αν ο ίδιος ο λαός, οι εργαζόμενοι και οι μαζικοί τους φορείς δεν αναλάβουν οργανωμένα να τους χαλάσουν τα σχέδια, να βάλουν εμπόδια σ' αυτήν την πολιτική.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση», το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ με τα μέλη και τους συνοδοιπόρους στον αγώνα, παλεύει για:

• Πλήρη χρηματοδότηση των δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό και κατάργηση των άδικων έμμεσων φόρων, τελών, αντίτιμων για τις υπηρεσίες που παρέχουν στα λαϊκά στρώματα.
• Κατάργηση του αντιδραστικού και καταναγκαστικού πλαισίου λειτουργίας των ΟΤΑ, που βάζει στο στόχαστρο, πέρα από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, και τους εργαζόμενους των δήμων.
• Να υπάρξουν άμεσα νομοθετικές ρυθμίσεις που θα δίνουν τη δυνατότητα στο Δημοτικό Συμβούλιο να απαλλάσσει ή να μειώνει χρέη οφειλετών με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια.
• Κανένα περιουσιακό στοιχείο φτωχών, άνεργων νοικοκυριών σε πλειστηριασμό και προστασία της λαϊκής στέγης.

Στους 6 δήμους που η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι δημοτική αρχή αποτυπώνονται και άλλες προτεραιότητες στη διαδικασία σύνταξης των προϋπολογισμών, παρά τα διαρκώς πιο ασφυκτικά θεσμικά και οικονομικά πλαίσια (π.χ. σχεδιασμός στο Τεχνικό Πρόγραμμα με άξονα τις ανάγκες των πολλών, των σχολείων, της Πολιτικής Προστασίας, των έργων υποδομής). Αποτυπώνεται η στήριξη των εργαζομένων, όπως η απειθαρχία στον νόμο Βορίδη κ.λπ.

Ταυτόχρονα, εξαντλούνται οι δυνατότητες φοροελάφρυνσης για να πάρουν ανάσα τα λαϊκά στρώματα, π.χ. παίρνονται αποφάσεις για τα δημοτικά τέλη και τα διάφορα αντίτιμα που όχι μόνο κρατούν χαμηλά το κόστος για τα λαϊκά στρώματα, αλλά εξαντλείται κάθε πρόβλεψη που υπάρχει - παρότι είναι προκλητικά ευνοϊκή η νομοθεσία - για την επιβάρυνση των μεγάλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Ετσι, ο δήμος Πετρούπολης έχει από τα χαμηλότερα τέλη οικιακού τιμολογίου, ο δήμος Πάτρας από τα χαμηλότερα δημοτικά τέλη στην οικιακή κατηγορία και στην επαγγελματική στέγη, η Καισαριανή έβαλε τέλος στο airbnb και μηδενικά τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, στο Χαϊδάρι δίνουμε μάχη για την απόδοση των τελών από τα ναυπηγεία κ.ο.κ.

Ταυτόχρονα, παίρνονται πρωτοβουλίες - ασπίδα στις εξελίξεις π.χ. με τις αποφάσεις στις ΔΕΥΑ Πάτρας και Τυρνάβου για τη μη εφαρμογή της νέας τιμολόγησης στο νερό κ.ο.κ.

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.

Προηγούμενο άρθρο

Περί εθισμών…

Επόμενο άρθρο

ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ