Του Αλέκου Χατζηκώστα *Πολύ συζήτηση γίνεται σχετικά με τη μετατροπή της χώρας μας σε «ενεργειακό κόμβο» μία συζήτηση παλιά που τώρα όμως μετά τις συμφωνίες με ΗΠΑ και Ουκρανία ξαναζεστάθηκαν. Πολλά ψέματα και υπερβολές γράφτηκαν.Ας δούμε τα γεγνότα: Δεν πρόλαβαν να φύγουν από την Ελλάδα οι Αμερικανοί ντίλερς του πανάκριβου LNG και κατ... Περισσότερα
Φως φανάρι
από Η Άλλη Άποψη
«Τόσο μεγάλο έργο και να μην κρύβεται τίποτα από πίσω;», «Ακουσα ότι πάνω από 3.000 άνθρωποι δουλεύουν στον TAP. Πολύ καλό ακούγεται για να μην παίζει και κάτι άλλο», «TAP αγωγός καλής ενέργειας». Με αυτά και άλλα συνθήματα και με την προβολή του «κοινωνικού έργου» και της προσφοράς στις «τοπικές κοινωνίες», η εταιρεία διαχείρισης του αγωγού ΤΑΡ διαφημίζει αυτές τις μέρες στην τηλεόραση το «καλό που δεν κρύβεται», όπως λέει, από το πέρασμα του αγωγού στη Β. Ελλάδα. Βέβαια, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια να «παίξουν» με τις εύλογες ανησυχίες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και να «γλυκάνουν» το λαό της περιοχής με «καθρεφτάκια», εκείνο που πραγματικά δεν κρύβεται με τίποτα, είναι ότι ο εν λόγω αγωγός, όπως και τα υπόλοιπα ενεργειακά σχέδια, μόνους ωφελημένους έχουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ κάθε άλλο παρά υπηρετούν τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Το αντίθετο συμβαίνει, αφού η πείρα επιβεβαιώνει ότι οι θέσεις εργασίας για τις οποίες «καμαρώνουν», είναι με πετσοκομμένα δικαιώματα, ενώ την ώρα που δίπλα τους περνάνε οι διάδρομοι φυσικού αερίου και Ενέργειας, τα λαϊκά στρώματα της περιοχής συνεχίζουν να βυθίζονται στην ενεργειακή φτώχεια. Ακόμα περισσότερο, βέβαια, εκείνο που δεν κρύβεται είναι ότι οι διαδρομές των αγωγών, όπως και του συγκεκριμένου, βρίσκονται στο επίκεντρο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ΗΠΑ - ΕΕ και Ρωσίας στην περιοχή, «ανοίγοντας» την πόρτα σε επικίνδυνες εξελίξεις για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.