Αντιλαϊκό ... σπριντ

Για αντιλαϊκό ...σπριντ ετοιμάζεται η κυβέρνηση, προκειμένου να υλοποιήσει το σύνολο των προαπαιτούμενων που προβλέπει το Ταμείο Ανάκαμψης και να εξασφαλίσει τα πολύτιμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους κονδύλια, που πληρώνει από την τσέπη του ο λαός.

Σύμφωνα με όσα ακούστηκαν προχτές στην ημερίδα του ΙΟΒΕ από εκπροσώπους κυβέρνησης και Κομισιόν, εν αναμονή της 5ης δόσης από το Ταμείο, η Ελλάδα έχει εκπληρώσει 135 από τα 383 αντιλαϊκά ορόσημα (35,2%) και έχει λάβει περίπου το 51% των επιδοτήσεων. Από τα 248 ορόσημα που απομένουν, τα 177 είναι συνδεδεμένα με επενδύσεις και τα 71 με μεταρρυθμίσεις.

Με δεδομένο ότι τα περιθώρια στενεύουν για κράτος και κεφάλαιο (το Ταμείο Ανάκαμψης τελειώνει στις 31/12/2026), η «πρόκληση» για την κυβέρνηση είναι να επιταχύνει το αντιλαϊκό της έργο. Να διαμορφώσει ακόμα πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις για τους ομίλους να επενδύσουν συσσωρευμένα κεφάλαια, σε συνδυασμό με τα πάμφθηνα δάνεια και τις επιδοτήσεις που προσφέρει το Ταμείο Ανάκαμψης.

Από τη μέχρι τώρα πορεία του, πάντως, επιβεβαιώνονται όλα εκείνα για τα οποία μόνο το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει τον λαό. Οτι το Ταμείο Ανάκαμψης είναι «λεφτόδεντρο» για το κεφάλαιο και υπερμνημόνιο για τον λαό, αφού η εκταμίευση κονδυλίων για τις μεγάλες επιχειρήσεις συνδέεται άμεσα με τους ρυθμούς της αντιλαϊκής πολιτικής: Οσα περισσότερα ορόσημα φορτώνονται στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων, τόσο περισσότερα χρήματα καταλήγουν στους ομίλους για τις επενδύσεις τους. Από παντού δηλαδή πληρώνει ο λαός.

Επιβεβαιώνεται, επίσης, από την πορεία των εκταμιεύσεων ότι παρά το αντεργατικό - αντιλαϊκό ντελίριο της κυβέρνησης, με τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων, παρά τα προκλητικά κίνητρα που δίνουν οι επενδυτικοί νόμοι και το Ταμείο Ανάκαμψης για ψηφιακές και «πράσινες» επενδύσεις, παρά το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των επιχορηγήσεων περνάει μέσα από κυβερνητικά προγράμματα «αναβάθμισης» κτιρίων με «πράσινες» προδιαγραφές, η σχετικά χαμηλή απορροφητικότητα των κονδυλίων συνολικά στην ΕΕ και ειδικότερα στη χώρα μας προκαλεί προβληματισμό στα αστικά επιτελεία για το τι πραγματικά συμβαίνει στην οικονομία.

Οπως όλα δείχνουν, η «πράσινη μετάβαση», ως πεδίο επένδυσης συσσωρευμένων κεφαλαίων, που θα απομάκρυνε παροδικά τον κίνδυνο μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης, εξαντλεί τη δυναμική της και τα ποσοστά κέρδους δεν κρίνονται ικανοποιητικά από τους ομίλους - επενδυτές, παρά το τζάμπα χρήμα και την αντεργατική παλέτα που τους δίνει το κράτος.

Αυτό αποτυπώνεται και στη δυστοκία να απορροφηθεί το σύνολο των κονδυλίων, με αποτέλεσμα σήμερα, στο φόντο και της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, να δυναμώνει η συζήτηση για ανακατεύθυνση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης στην πολεμική οικονομία και για τη δημιουργία ενός «νέου» ταμείου που θα χρηματοδοτεί τους ευρωπαϊκούς εξοπλισμούς.

Η τροχιά των εξελίξεων δείχνει κλιμάκωση παντού: Στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων, με την ΕΕ να σχεδιάζει ακόμα περισσότερες στρατιωτικές δαπάνες για τη «στρατηγική αυτονομία» της. Αλλά και στο μέτωπο της οικονομίας, όπου μια νέα κρίση καραδοκεί, με τη Γερμανία να βρίσκεται ήδη σε ύφεση τα δύο τελευταία χρόνια.

Τα γιατροσόφια του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του όλων των αποχρώσεων (σοσιαλδημοκράτες, νεοφιλελεύθεροι, ακροδεξιά και δήθεν «αντισυστημικά» εξαπτέρυγα) δεν μπορούν να δώσουν διέξοδο από τα αδιέξοδα που μεγαλώνουν, στο έδαφος της υπερσυσσώρευσης και της κλιμάκωσης των ανταγωνισμών για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οι διεργασίες στο πολιτικό σύστημα που εντείνονται σε όλα τα κράτη της ΕΕ, δυσκολεύονται να ενσωματώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια που μεγαλώνει.

Οι προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά στον λαό, φανερώνουν μεγάλες δυνατότητες για το οργανωμένο κίνημα να μεγαλώσει τις αναταράξεις και τις ρωγμές, να τις μετατρέψει σε μεγάλα ρήγματα αποσταθεροποίησης και ανατροπής του συστήματος. Τέτοιος είναι ο προσανατολισμός που πρέπει να κυριαρχήσει στον σχεδιασμό της πάλης του λαού, όσο το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και οι συμμαχίες τους σχεδιάζουν τους επόμενους γύρους της αντιλαϊκής επίθεσης και σημειώνουν στον χάρτη τα επόμενα μέτωπα των πολεμικών συγκρούσεων.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Παρασκευή 21 Φλεβάρη 2025

Προηγούμενο άρθρο

Ξέρουν αυτοί

Επόμενο άρθρο

Δεν κρύβονται