Νέο προϋπολογισμός: Τι μας περιμένει;

Του Αλέκου Χατζηκώστα *

Συνήθως τα θέματα του προϋπολογισμού δεν απασχολούν τα ΜΜΕ στην ολότητά τους. Και όμως καθορίζουν τη ζωή μας! Με βάση την κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή, θα δώσουμε ορισμένες πλευρές του:

1.Πρόκειται για ένα προϋπολογισμό, ουσιαστικά εργαλείου αναδιανομής προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με τον λαό στο περιθώριο να προσπαθεί να επιβιώσει.Για άλλη μια χρονιά τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα και οι δυσβάσταχτοι φόροι, που εξαϋλώνουν τα λαϊκά εισοδήματα, σε συνδυασμό με τους καθηλωμένους μισθούς και συντάξεις, είναι τα εχέγγυα του προϋπολογισμού για να συνεχίσουν να αυξάνουν τα κέρδη τους οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και να βαθαίνει η φτώχεια για τον λαό και τα επόμενα χρόνια.

2. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το 2026 τα φορολογικά έσοδα εκτοξεύονται ακόμα περισσότερο, με το 95% από αυτά να το πληρώνουν τα νοικοκυριά και μόλις το 5% οι όμιλοι. Ετσι, από το σύνολο των 73,5 δισ. ευρώ των εσόδων τα νοικοκυριά θα φεσωθούν με περίπου 70 δισ.! Αυτά είναι τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που επικαλείται η κυβέρνηση, που λέει προκλητικά στο προσχέδιο ότι «η ανάπτυξη που πετυχαίνουμε όλοι μαζί υπηρετεί έναν βασικό στόχο: Τη βελτίωση της ζωής των πολιτών με δικαιοσύνη, ασφάλεια και προοπτική για το μέλλον»...

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα πώς αντιλαμβάνονται τη βελτίωση της ζωής των πολιτών.

Σύμφωνα λοιπόν με το προσχέδιο:

- Το σύνολο των φορολογικών εσόδων για το 2026 εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 73,5 δισ. ευρώ, έναντι 70,8 δισ. το 2025 (πρόβλεψη).

- Ο ΦΠΑ, ο άδικος αυτός έμμεσος φόρος που βαρύνει τα λαϊκά νοικοκυριά, θα φτάσει τα 29,1 δισ. ευρώ, έναντι 27,5 δισ. το 2025.

- Ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης θα φτάσει τα 7,44 δισ. ευρώ το 2026, έναντι 7,39 δισ. το 2025.

3. Η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο έχουν το θράσος να κάνουν λόγο στο προσχέδιο για προϋπολογισμό «ενίσχυσης» των εισοδημάτων, μέσω των φορολογικών αλλαγών που ανακοινώθηκαν στη ΔΕΘ και από τις οποίες προκύπτει ενίσχυση που δεν φτάνει καλά - καλά ούτε τα 50 λεπτά του ευρώ την ημέρα το ανώτερο. Επιπλέον, έχουν το θράσος να παρουσιάζουν την Ελλάδα ως «παράδεισο» συγκριτικά με άλλες χώρες που βρίσκονται σε φάση ύφεσης, την ώρα που τα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι κόβουν από παντού για να τα βγάλουν πέρα με την ακρίβεια.

4. Τσεκούρι στην Κοινωνική Ασφάλιση, παραμύθια για μισθούς και εισόδημα. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι:Ενδεικτικά είναι και όσα καταγράφονται για το ματωμένο πλεόνασμα 2,087 δισ. ευρώ για το τρέχον έτος που εμφανίζουν οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ), από περίπου 1 δισ. όπως προϋπολογιζόταν αρχικά. Εκτιμάται μάλιστα ότι ανάλογο πλεόνασμα (2,026 δισ.) θα εμφανίσουν και το 2026, τσεκουρώνοντας ακόμα περισσότερο τις όποιες παροχές, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας.

Ειδικά για τις συντάξεις, και παρά την αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων, η πρόσθετη δαπάνη για το 2026 περιορίζεται μόλις στα 1,331 δισ. ευρώ (από 34,325 δισ. φέτος στα 35,656 δισ. το επόμενο έτος). Στην πραγματικότητα αποτυπώνεται η συμπίεση της αγοραστικής δύναμης των συντάξεων και για το 2026, αφού η αναπροσαρμογή που ανακοινώθηκε στη ΔΕΘ, κατά 2,35% και στο μισό αυτού για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους που έχουν «προσωπική διαφορά», είναι μικρότερη και από τον επίσημο πληθωρισμό του τρέχοντος έτους.

Ταυτόχρονα, και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, κόντρα στην πραγματικότητα, επαναλαμβάνεται το γνωστό αφήγημα περί «αύξησης των μισθών», με την κυβέρνηση να «οχυρώνεται» πίσω από την ονομαστική αύξηση του κατώτατου μισθού τα τελευταία χρόνια, με τον γνωστό μηχανισμό των μνημονίων δηλαδή, με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Πρόκειται για εκείνο το εργαλείο που αξιοποιείται για το τράβηγμα συνολικά των μισθών προς τα επίπεδα του κατώτατου. Και την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επικαλείται «αύξηση» του μέσου μισθού κατά 28,3% από το 2019, η «μεγάλη εικόνα» λέει ότι οι μέσες τακτικές αποδοχές στο τέλος του 2024 διαμορφώθηκαν στα 1.167 ευρώ μεικτά, χαμηλότερες ακόμα και από το 2011, όταν ήταν 1.241 ευρώ μεικτά. Η δε πραγματική αξία του μέσου μισθού σήμερα είναι ακόμα μικρότερη απ' ό,τι πριν 15 χρόνια, αφού οι ανατιμήσεις σε αγαθά, Ενέργεια, ενοίκια κ.ο.κ. εξανεμίζουν και τις όποιες «αυξήσεις» για τις οποίες καμαρώνει η κυβέρνηση.

Και φυσικά το μεγάλο ζήτημα δεν είναι απλά η γνώση του τι μας περιμένει, αλλά η οργάνωση της πάλης για να μην μας συμβεί!

* Δημοσιογράφος-συγγραφέας

Προηγούμενο άρθρο

Επιλεκτικές ευαισθησίες από «ντουντούκες» του κράτους τρομοκράτη

Επόμενο άρθρο

Ανταγωνισμός...