Στο ίδιο έργο θεατής - αν και με εναλλαγή ρόλων - είναι ο λαός σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της υπόθεσης «Novartis», που χαρακτηρίστηκε «το σκάνδαλο του αιώνα» από την προηγούμενη κυβέρνηση και αξιοποιήθηκε πολλαπλά από το πολιτικό σύστημα.

Αξιοποιήθηκε όμως και για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους, για το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας στην αγορά του Φαρμάκου, αποκαλύπτοντας τον άγριο ανταγωνισμό ανάμεσα σε κολοσσούς, με γεωπολιτικές «ουρές».

Σήμερα, η αντιστροφή των ρόλων έφερε τους πρώην κατήγορους στη θέση των κατηγορούμενων, αλλά το πραγματικό σκάνδαλο δεν αλλάζει. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την εμπορευματοποίηση του Φαρμάκου, δηλαδή ο έλεγχος της έρευνας, της παραγωγής και διακίνησης των φαρμάκων από πολυεθνικά μεγαθήρια, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την πίτα του παγκόσμιου τζίρου.

Τα μονοπώλια αυτά, προκειμένου να αυξήσουν το μερτικό τους, αναζητούν προσβάσεις σε κυβερνήσεις, πολιτικούς, γιατρούς και άλλους κρίκους στη φαρμακευτική αλυσίδα, διαθέτοντας μάλιστα τεράστια ποσά για μίζες.

Αυτό είναι το υπόβαθρο σκανδάλων όπως της «Novartis», το οποίο έχει μάλιστα παγκόσμιες διαστάσεις και δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.

Και μόνο το γεγονός ότι το κουβάρι του σκανδάλου άρχισε να ξετυλίγεται από τις καταγγελίες ανταγωνιστριών εταιρειών στην Επιτροπή Ανταγωνισμού των ΗΠΑ, δείχνει το βάθος των επιχειρηματικών παιχνιδιών που βρίσκονται πίσω από την αποκάλυψή του. Πολύ περισσότερο που στη «Novartis» συμμετέχουν κεφάλαια ανταγωνιστικά προς τα αμερικανικά.

Ταυτόχρονα, η υπόθεση της «Novartis», όπως και όλα τα προηγούμενα σκάνδαλα, αξιοποιήθηκε και συνεχίζει να αξιοποιείται για το ανακάτεμα του πολιτικού συστήματος και για τον αποπροσανατολισμό του λαού από τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, αφού ως τέτοιες προβάλλονται η «ρεμούλα» και η διαφθορά συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων.

Αλλά και για τη δικαιολόγηση της άθλιας κατάστασης στην Υγεία, που αποδίδεται στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων και όχι στην εμπορευματοποίηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και στην πολιτική περικοπών από το κράτος.

Αυτήν την πολιτική υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις, στο όνομα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας», που στραγγαλίζει τις λαϊκές ανάγκες για τη στήριξη συνολικά της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Την ώρα λοιπόν που η φτωχολογιά βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για την περίθαλψή της, που οι χρόνια πάσχοντες ζουν ένα Γολγοθά για να προμηθευτούν τα «ειδικά φάρμακα», που οι πολυεθνικές του Φαρμάκου αποσύρουν φάρμακα από την αγορά όταν δεν έχουν το προσδοκώμενο κέρδος και εκβιάζουν για την πίτα της κρατικής φαρμακευτικής δαπάνης, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για τον «Ρασπούτιν», αλληλοκατηγορούνται για «παρεμβάσεις» στη Δικαιοσύνη και κοκορομαχούν για το ποιος είναι «σκευωρός» ή «κλέφτης».

Οι πολιτικές αυτές σκοπιμότητες, που ντύνονται πονηρά με τον μανδύα της «διαφάνειας» και της «κάθαρσης» και καθορίζονται από το ποιο κόμμα βρίσκεται κάθε φορά στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, δίκαια προκαλούν απέχθεια στο λαό και αποκαλύπτουν την μπόχα που αναδίδει το σάπιο σύστημα.

Σήμερα, επομένως, όσο σημαντικό είναι να αναδειχθούν όλες οι πτυχές της υπόθεσης, να μην υπάρξει «κουκούλωμα» και οι ένοχοι να πληρώσουν, άλλο τόσο αναγκαίο είναι να μην κρυφτεί η μεγάλη εικόνα της εμπορευματοποίησης της Υγείας και του Φαρμάκου, που με συνέπεια υπηρετούν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα.

Οσο κυβέρνηση και αντιπολίτευση κλιμακώνουν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού, τόσο περισσότερο να δυναμώνει η διεκδίκηση για σύγχρονες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, στο ύψος των πραγματικών λαϊκών αναγκών.

Οσο περισσότερο αξιοποιείται η υπόθεση αυτή για να κρυφτεί η ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ στην εξυπηρέτηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, τόσο πιο πολύ να απορρίπτεται αυτός ο δρόμος, να δυναμώνει ο αγώνας ενάντια στην πραγματική αιτία των σκανδάλων και τις διαφθοράς, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, που είναι η ίδια η καπιταλιστική ιδιοκτησία.