Στο πλαίσιο της προβολής της προεκλογικής δράσης και των θέσεων των πολιτικών κομμάτων, παρουσιάζουμε σήμερα αποκλειστική συνέντευξη του Γιώργου Ουρσουζίδη που υπήρξε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα και είναι ξανά υποψήφιος στο νομό μας. Απαντά στις ερωτήσεις μας τόσο για την δράση του μέσα και έξω από την Βουλή όσο και για την πολιτική συγκυρία καθώς και για το διακύβευμα των εκλογών.

Για ποιο λόγο πάμε σε πρόωρες εκλογές; Τι έχετε να πείτε στην κριτική που ασκεί η Ν.Δ ότι αυτές γίνονται για να «δραπετεύσει ο κ. Τσίπρας»;

Οι εκλογές επιβλήθηκαν από την αδήριτη ανάγκη να κυβερνηθεί ο τόπος με ένα τρόπο που να εμπνέει πολιτική σταθερότητα, εμπιστοσύνη και ωριμότητα. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, έπρεπε να ξεκαθαρίσει το πολιτικό ζήτημα που προέκυψε μετά τη διαφοροποίηση βουλευτών στους κόλπους της κοινοβουλευτικής ομάδας που είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας. Άρα η προσφυγή στην κάλπη συνιστά ανάληψη ευθύνης και μάλιστα αυξημένης, αφού είναι βέβαιο, ότι πρωταγωνιστής στις εξελίξεις μετά τις εκλογές θα είναι πάλι ο κ. Τσίπρας και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για τη χώρα.

Οι πολίτες βεβαίως με την ψήφο τους θα καθορίσουν τους πολιτικούς συσχετισμούς, τοποθετώντας την ακριβή θέση του κάθε κόμματος και την ευθύνη που του αναλογεί. Άλλοι είναι εκείνοι που θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να αποδράσουν, όπως στο πρόσφατο παρελθόν οι κ.κ. Σαμαράς, Βενιζέλος, Πάγκαλος κ.λ.π.

 

Ποιος ο απολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε πανελλαδικό και τοπικό επίπεδο; Ήταν τελικά μοιραίο να ψηφίσετε νέο μνημόνιο;

Μέσα σε έξη μήνες πέρασαν από τη βουλή νομοσχέδια που δεν θα περνούσαν ποτέ, αν δεν έδινε την ευκαιρία ο ελληνικός λαός σε ανθρώπους που τολμούν, που πιστεύουν στην ορθολογική αντιμετώπιση των ζητημάτων και όχι στην ευκαιριακή και στην πολιτικάντικη.   Επιγραμματικά αναφέρω, το νομοσχέδιο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, οι πολεμικές αποζημιώσεις και η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών της χώρας, το ζήτημα της αναζήτησης της αλήθειας για το πραγματικό ύψος του χρέους, το πραγματικό καθεστώς της υπαγωγής της χώρας στο μνημόνιο, το νομοσχέδιο ρύθμισης των οφειλών των «100 δόσεων», την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας στην ευρωπαϊκή στο ζήτημα της ιθαγένειας, το «μικρό» φορολογικό που έδωσε τη δυνατότητα να ρυθμιστούν και να εισπραχθούν οφειλές δεκαετιών, την ανθρωποκεντρική αντιμετώπιση του δράματος των προσφύγων και τη δικαίωση-παρά της αντίθετες κραυγές. Στη διάρκεια αυτού του 6μηνου πάρθηκαν πρωτοβουλίες υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, με καταργήσεις ακραίων μνημονιακών ρυθμίσεων και «μονομερείς» νομοθετικές πρωτοβουλίες αποκατάστασης των ανθρώπων που έμειναν άνεργοι εξαιτίας μιας κακώς νοούμενης δημοσιονομικής πειθαρχίας, που μόνο συρρίκνωση δημιούργησε στην οικονομία, αφού   αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που είχαν  δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια.

Τέλος όλο αυτό το εξάμηνο της διαπραγμάτευσης - δόθηκε για πρώτη φορά - μια μάχη με αξιοπρέπεια και θάρρος, όπως αρμόζει σε  ένα λαό, που μέσα σε κλίμα πρωτοφανούς πίεσης και εκβιασμών βρήκε το σθένος να ορθώσει ανάστημά απέναντι στους ντόπιους και ξένους εκβιαστές. Να δώσει στον πρωθυπουργό του, το κουράγιο και τη δύναμη την κρίσιμη στιγμή να συνεχίσει τον αγώνα, μέχρι το σαφές όριο που εκείνος έθεσε: διατήρηση του Ευρωπαϊκού κεκτημένου και της ασφάλειας της χώρας.  Έτσι το αφήγημα της «αριστερής παρένθεσης»  έγινε ο εφιάλτης των χρόνιων εραστών της εξουσίας – και θα παραμείνει εφιάλτης.

  Σε τοπικό επίπεδο, προσπάθησα να βοηθήσω όσους συμπολίτες είχαν ανάγκη βοήθειας και προστασίας από το τέρας της κρατικής γραφειοκρατίας και φυσικά συνεργάστηκα με τον αντιπεριφερειάρχη και τους τρεις Δημάρχους του νομού, χωρίς κανένα πρόβλημα. Όσα ζητήματα έθεσαν οι εκπρόσωποι των αγροτών είχαν αντιμετωπισθεί με επιτυχία (μετακλητοί εργάτες γης, φορολογικό, αφορολόγητο 12.000€, επιδοτήσεις –αποζημιώσεις), μέχρι την ανατροπή τους από το μνημόνιο! Τώρα ξανά απ΄την αρχή διερευνούμε από κοινού λύσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που με βεβαιότητα θα δημιουργήσει το νέο μνημόνιο. Επίσης η προσπάθεια αντιμετώπισης  προβλημάτων της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε επίπεδο νομού, ήταν δεδομένη και επιτυχής σε πολλές περιπτώσεις.

Το νέο μνημόνιο ψηφίστηκε από την πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ σαν «αναγκαίο κακό», αφού όλοι ζήσαμε την αναποτελεσματικότητα των «μέτρων» τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η πραγματικότητα ξεπερνά τις όποιες προσωπικές εκτιμήσεις και απόψεις και συντάσσεσαι με τη λογική της ανάληψης του «μικρότερου ρίσκου» και της ασφάλειας της χώρας συνολικά. Πολύ σύντομα θα αποδειχθεί, ότι δεν πρόκειται να ευδοκιμήσουν μέτρα που έχουν «τιμωρητικό» χαρακτήρα, η αντικατάστασή τους με μέτρα ανακούφισης, σαν αυτά που ήδη είχαμε ψηφίσει το εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θα αποδειχθούν - καί αναγκαία, καί απαραίτητα - προς όφελος όλων.

 

Τι έχετε να πείτε στους πρώην συντρόφους σας που συγκρότησαν τι Λαϊκή Ενότητα σχετικά με την κατηγορία ότι γίνατε πλέον και σεις «συστημικοί - μνημονιακοί;»

Αν συστημικός και μνημονιακός, είναι εκείνος που συμβιβάζεται μπρος την αβεβαιότητα και την πιθανή καταστροφή των κοινωνικά ασθενέστερων τάξεων, τότε ας είμαι τέτοιος. Είναι προτιμότερο να υποχωρήσεις ή να χάσεις μια μάχη, αλλά να κερδίσεις τον πόλεμο.

Αυτό θα συμβεί όταν εκλείψει η αιτία των μνημονίων, δηλαδή όταν διευθετηθεί το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, με κούρεμα (διαγραφή μέρους) ή επιμήκυνση για μερικές δεκαετίες. Αυτό είναι το ζητούμενο, και νομίζω είναι πια ξεκάθαρο πως ο ελληνικός λαός κέρδισε αυτό το στοίχημα με το 62% του «ΟΧΙ».  Με κλειστές τράπεζες, με τα αργυρώνητα Μ.Μ.Ε. να ωρύονται, οι εταίροι να απειλούν με έξοδο από την Ε.Ε., η εσωτερική τρόικα με τις κονκάρδες του ιταμού «ναι» να θέτουν το μεγαλύτερο ψευτοδίλημμα στην ιστορία του τόπου, και όμως, ο ελληνικός λαός στάθηκε όρθιος και ψύχραιμος, αυτή ήταν η ωραιότερη συλλογική στιγμή αντίστασης που ζήσαμε στην μεταπολιτευτική Ελλάδα.

Ταυτόχρονα αποτελεί αφετηρία εξελίξεων τόσο σε Ευρωπαϊκό, όσο και σε διεθνές επίπεδο, η μικρή Ελλάδα έγινε το σύμβολο του αγώνα ενάντια στο άρρωστο κατεστημένο των τραπεζιτών σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Ας μην ξεχνάμε, ότι πολιτικοί είναι και οι «εταίροι» μας, ούτε στο χειρότερο τους εφιάλτη δεν αντέχουν να ζήσουν ξανά τέτοιο πατατράκ, ακολουθούν οι Ισπανοί και οι Ιταλοί, αργότερα και οι Γάλλοι, ήδη νοιώθουν την πίεση στα ποδάρια των καθισμάτων τους, δεν μπορούν να αντέξουν τον υπόκωφο ήχο των αγανακτισμένων και οργισμένων, στάζουν τα εσώρουχά τους, θα υποκύψουν σε ένα αναγκαστικό συμβιβασμό, και τότε θα τον αποκαλέσουν…«έντιμο»!

Όσο για την περίφημη - υπό διαμόρφωση - εναλλακτική λύση, που θολά διαφαίνεται από τα μέλη και την ηγεσία του νεοσύστατου κόμματος «ΛΑΕ», προφανώς και είναι ασφαλέστερο, ειλικρινέστερο και αυθεντικότερο, να επιλέξει κανείς να εμπιστευθεί το Κ.Κ.Ε.

 

Για ποιο λόγο καλείτε τον κόσμο να σας πιστέψει ξανά και να σας εμπιστευτεί; Με ποιους θα συνεργαστείτε μετεκλογικά;

Για τους ίδιους λόγους που μας εμπιστεύτηκε και τον Γενάρη, για τους ίδιους λόγους που μας  εμπιστεύθηκε και τον Ιούλη, για το γεγονός, ότι αυτή η σύντομη θητεία της κυβέρνησης ολοκληρώθηκε χωρίς υποψία, χωρίς οσμή σκανδάλου – για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία του τόπου. Γιατί ο κόσμος νοιώθει μέσα του βαθειά, ότι ο Τσίπρας νοιάζεται για τα προβλήματά του, αγωνίστηκε και αγωνίζεται για να βελτιώσει τους όρους διαβίωσης των πολιτών, σε αντίθεση με τους προκατόχους του, που αιχμάλωτοι της διαπλοκής με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα-ντόπια και ξένα-ήταν ανίκανοι όχι μόνο  να αντισταθούν, αλλά και να αντιλέξουν.

Η μετεκλογική συνεργασία, ακόμη και στην περίπτωση της απόλυτης πλειοψηφίας, είναι απαραίτητη για  μια κυβέρνηση ανοικτή στην κοινωνία και τα οξύτατα προβλήματά της. Εφόσον λοιπόν ο λαός εκφραστεί στις 20 του Σεπτέμβρη, θα ορίσει και τις συνεργασίες που θα προκύψουν μέσα από ένα πρόγραμμα κοινής αποδοχής. Είναι αυτονόητο, ότι οι λογικές των εκπροσώπων των προηγούμενων κυβερνήσεων που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή τραγική κατάσταση, δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές.

 

Κοιτώντας τους ψηφοφόρους σας στα μάτια τι έχετε να πείτε ως απολογισμό της βουλευτικής σας θητείας σε τοπικό επίπεδο σε σχέση με τα όσα του υποσχεθήκατε;

Δεν υποσχέθηκα τίποτα προσωπικό σε κανέναν, παρά να προσπαθήσω να φανώ ωφέλιμος από την θέση ευθύνης και τιμής που μου επιφύλαξαν. Τους ευχαριστώ ακόμη μια φορά γι΄αυτό, όπως και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για την εμπιστοσύνη τους.

Προσπάθησα να ανταποκριθώ με όσες δυνατότητες διαθέτω, μελετώντας σχεδόν όλα τα νομοσχέδια που κατατέθηκαν. Ιδιαίτερα αυτά που είχα ενεργό συμμετοχή, όπως το φορολογικό, αυτό των «100 δόσεων», και την τροπολογία  που αφορούσε στη στελέχωση των υγειονομικών μονάδων της χώρας, φυσικά και τη νέα «συμφωνία».

Με γνωρίζουν ήδη αρκετά χρόνια σαν επαγγελματία και σαν άνθρωπο που ασχολούμαι με την πολιτική, το περιβάλλον και τα κινήματα -  έτσι θα συνεχίσω.

(Δημοσιεύτηκε στην έντυπη "ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ")

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.