Μετά τον εορτασμό της ΕΟΚΑ και του Χίτη Γρίβα στα σχολεία τι να περιμένουμε ,κυρία Υπουργέ;

Γράφει η Ευγενία Καβαλλάρη, μέλος Δ.Σ ΕΛΜΕ Ημαθίας

Ως σημείο των καιρών στάλθηκε στα σχολεία και ως μια πρώτη ένδειξη των προθέσεων και του ιδεολογικού προσανατολισμού της νέας Υπουργού Παιδείας, εγκύκλιος για να τιμάται εφεξής η 1^η Απριλίου 1955, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη ΄΄του αγώνα της ΕΟΚΑ και του Γρίβα για την ελευθερία της Κύπρου΄΄.

Επειδή όμως έργο των εκπαιδευτικών είναι ο σεβασμός της ιστορικής Αλήθειας και καθήκον –απαράβατη αρχή κάθε δημοκράτη πολίτη ο σεβασμός της μνήμης των αληθινών ηρώων της αντίστασης και του αγώνα για ελευθερία, οφείλουμε μια απάντηση στην Υπουργό, οφείλουμε μια απάντηση στη διαστροφή της ιστορικής αλήθειας.

Η εμφάνιση της ΕΟΚΑ μπορεί να τοποθετείται το 1955, ωστόσο η συζήτηση για την ίδρυσή της ξεκίνησε ,κατά τον ιδρυτή της Γ. Γρίβα ,από τον Αύγουστο του 1950, με τη συμμετοχή διαπρεπών αντικομμουνιστών ,πχ του Αχιλλέα Κύρου, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κα. Η οργάνωση και μορφοποίηση  του εγχειρήματος  μάλιστα συντελέστηκε στην Αθήνα με τη δραστική συμβολή της Κυβέρνησης Παπάγου. Ιδρυτής και ηγέτης της οργάνωσης που επρόκειτο να αναλάβει ένοπλη δράση για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Άγγλους ήταν ο Γ. Γρίβας, βασιλόφρονας ,παθιασμένος  αντικομμουνιστής .

Ο Γρίβας υπηρέτησε στην υπηρεσία στρατιωτικών αρχείων του κατοχικού κράτους και ηγήθηκε της συνωμοτικής –φασιστικής οργάνωσης ΄΄Χ΄΄ ,που κατά την Κατοχή συνεργάστηκε με τις ναζιστικές δυνάμεις κατά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Παράλληλα όμως πρόσφερε εξυπηρετήσεις στους Άγγλους με στόχο το ΕΑΜ. Υπηρέτης δυο αφεντάδων για την καταπολέμηση του κοινού τους εχθρού ,της Εαμικής αντίστασης και των κομμουνιστών. Μετά την απελευθέρωση ανέπτυξε με την οργάνωσή του παροιμιώδη  τρομοκρατική δράση για την εξόντωση των αγωνιστών, η οποία συνεχίστηκε αδιάλειπτα ως και την περίοδο του Εμφυλίου  και ως τέτοια καταγράφηκε στην ιστορία και στη συλλογική μνήμη. Συμμετείχε στις εκλογές του ΄46 ως ΄΄Κόμμα των Χιτών΄΄ και στις εκλογές του ΄50 ως ΄΄Αγροτικό Κόμμα των Χιτών΄΄ εισπράττοντας  μηδενικά εκλογικά οφέλη. Το επίσημο Ελληνικό κράτος τον αντάμειψε για τις υπηρεσίες του ,μετά τη λήξη του Εμφυλίου, ανακηρύσσοντας την ΄΄Χ΄΄αντιστασιακή οργάνωση μαζί με όλους τους δοσίλογους.

Ο Γρίβας με τους Χίτες του ίδρυσε την ΕΟΚΑ με διακηρυγμένο σκοπό την ένοπλη δράση για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Άγγλους και την ένωσή της με την Έλλάδα ,με τρία βασικά χαρακτηριστικά : τον εθνικιστικό σοβινισμό, το αντικομμουνισμό και την ένοπλη πάλη εστιασμένη όμως αποκλειστικά στην ατομική τρομοκρατία και τα σαμποτάζ. Το αξιοσημείωτο είναι πως οι Άγγλοι δεν εμπόδισαν την ίδρυση της συγκεκριμένης οργάνωσης, ενώ είχαν στη διάθεσή τους όλες τις πληροφορίες για τη σύστασή της και το περιεχόμενο της δράσης της.

Η αρχική της ονομασία ήταν ΕΜΑΚ (Εθνικό Μέτωπο Απελευθέρωσης Κύπρου)και στη συνέχεια μετονομάστηκε σε ΕΟΚΑ .Τα μέλη της στρατολογήθηκαν από συντηρητικούς νέους της Κύπρου που διαπνέονταν από μεγαλοιδετικές παραδόσεις και εθνικιστικά φρονήματα. Εξαιρέθηκαν βέβαια οι αριστερών φρονημάτων Κύπριοι, σύμφωνα και με τις μαρτυρίες  του Ν. Κρανιδιώτη στενού συνεργάτη του Μακαρίου , πολιτικού ηγέτη της ΕΟΚΑ. Ο Μακάριος Δρουσιώτης στο βιβλίο του ΄΄ΕΟΚΑ- η σκοτεινή όψη΄΄μας ενημερώνει πως ΄΄η δύναμη της συγκεκριμένης οργάνωσης δεν ξεπέρασε τα 300 άτομα, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν μαθητές γυμνασίου. Ήταν δεδομένος ο βαθύς αντικομμουνισμός , ενώ, δεν είχε την παραμικρή πρόθεση για παλλαικό ξεσηκωμό κατά των Άγγλων .Οι κομμουνιστές και οι Τουρκοκύπριοι που αποτελούσαν πάνω από το 50% του κυπριακού λαού θεωρήθηκαν εχθροί της ΕΟΚΑ΄΄.

Η ΕΟΚΑ ,ενώ διακήρυσσε την απελευθέρωση από τους Άγγλους ,επιδόθηκε σε πογκρόμ διώξεων και δολοφονιών εναντίον μελών και στελεχών του ΑΚΕΛ σε τέτοια έκταση και ένταση που παρομοιάζεται με τη Λευκή Τρομοκρατία των μοναρχοφασιστών στην Ελλάδα μετά τη  Βάρκιζα.

Αξιολογώντας την παρουσία και δράση της ΕΟΚΑ στην Κύπρο που χρονικά συμπίπτει με την ανάπτυξη  των αντιαποικιακών –αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων στο διεθνές σκηνικό  δεν προκύπτει καμία απολύτως σχέση με αυτά.

Ο εθνικισμός , ο αντικομμουνισμός , η προγονολατρία , ο αντιτουρκισμός την καθιστούν μια βαθιά αντιδραστική οργάνωση που δεν ενόχλησε ουσιαστικά τους Άγγλους γι αυτό δεν επεδίωξαν την εξάρθρωσή της , αλλά αντίθετα την αξιοποίησαν για την καλλιέργεια διχαστικών τάσεων μέσα στην κυπριακή κοινωνία. Εκμεταλλευόμενοι τη ρητορική και τον προσανατολισμό της ευνόησαν την Τουρκία να δημιουργήσει μια αντίστοιχη εθνικιστική οργάνωση στην Κύπρο ,από την πλευρά των Τουρκοκύπριων . Έτσι απετράπη  η εξασφάλιση της ενότητας μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων έναντι της βρετανικής κατοχής κατοχυρώθηκε στους Άγγλους αποικιοκράτες ο ρόλος του διαιτητή με όλα τα ολέθρια αποτελέσματα.

Το επικίνδυνο ,προδοτικό έργο του Γ. Γρίβα –Διγενή συνεχίστηκε με την ίδρυση της ΕΟΚΑ Β ,της εθνικιστικής, ένοπλης, παραστρατιωτικής οργάνωσης που έδρασε την περίοδο 1972-1974. Η τρομοκρατική δράση της ΕΟΚΑ Β και του Γρίβα προετοίμασε το έδαφος σε πολιτικό, στρατιωτικό , ιδεολογικό επίπεδο  και βοήθησε την Χούντα της Ελλάδας να διενεργήσει το πραξικόπημα με στόχο την ανατροπή και δολοφονία του προέδρου Μακαρίου ( πρώην συνεργάτη του στην ΕΟΚΑ) με απώτερο σκοπό τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Είναι σαφείς   και πολυεπίπεδες οι προθέσεις και στοχεύσεις του Υπουργείου Παιδείας και της Υπουργού: παραποίηση ,διαστροφή της ιστορικής αλήθειας, εξαγνισμός των πιο σκοτεινών φασιστικών και προδοτικών δυνάμεων, προβολή τους ως πρότυπα, συμφιλίωση και άκριτη αποδοχή τους, ιδεολογική χειραγώγηση  των μαθητών στο πνεύμα του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας.  Άραγε το επόμενο βήμα θα είναι και ο εορτασμός των ιδεολογικών συγγενών του Γρίβα της 21^ης Απριλίου;

Η ηρωοποίηση των ακροδεξιών δυνάμεων ,των συνεργατών της Χούντας  η επαναφορά στο προσκήνιο των ιδεολογικών  τους προταγμάτων και αιτημάτων ,όπως για παράδειγμα ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα σαφώς αποτελεί πρόκληση για τα δημοκρατικά αισθήματα του Κυπριακού λαού και του Ελληνικού  λαού. Μήπως όμως αποτελεί και   ιδεολογικό προπομπό για την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου; Τυχαία άραγε στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία με τις διεργασίες που συντελούνται και σε επίπεδο ΕΕ ( πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό) που νομιμοποιούνται  τα διχοτομικά τετελεσμένα της Τουρκίας η οποία  επιμένει στη λύση των δύο κρατών, αναβαπτίζονται αιτήματα περί ένωσης Κύπρου με Ελλάδα; Για τη μισή προφανώς, γιατί την Κατεχόμενη θα τη διεκδικήσουν στα διεθνή παζάρια οι γείτονες μας.

Η αναζωπύρωση εκατέρωθεν του Αιγαίου  εθνικιστικών  ιδεών, μόνο συμφορές προοιωνίζει.

Χρέος των εκπαιδευτικών  η διδασκαλία της ιστορικής αλήθειας , η προβολή των αξιών της δημοκρατίας, της ειρήνης, της φιλίας των λαών . Αντί των εορτασμών με φιλτραρισμένο περιεχόμενο ο κόσμος της εκπαίδευσης απαιτεί ιστορική γνώση και ιστορική κρίση για τους μαθητές.

Σχόλια

• Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό το άρθρο.

Δεν σας επιτρέπεται η υποβολή σχολίων. Παρακαλούμε συνδεθείτε.

Προηγούμενο άρθρο

Σύμφωνα με το «Δίκαιο» της ΕΕ...

Επόμενο άρθρο

Περί αξιολόγησης στο Δημόσιο…