Ώρα 0:43 π.μ. Στην αίθουσα της στρατιωτικής σχολής μηχανικού, στο προάστιο Κάρλσχορστ τουΒερολίνου, οι πληρεξούσιοι της ανώτατης γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης στρατάρχηςΚάιτελ, ναύαρχος Φρίντεμπουργκ και στρατηγός της αεροπορίας Στουμπφ υπογράφουν την Πράξη για τη χωρίς όρους συνθηκολόγηση της Γερμανίαςενώπιον των αντιπροσώπων των Ενόπλων Δυνάμεων των Συμμάχων: Από μέρους της ΕΣΣΔ ο στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ, της Αγγλίας ο στρατάρχης της Αεροπορίας Α. Τέντερ, των ΗΠΑ ο στρατηγός Κ. Σπάατς και της Γαλλίας ο στρατηγός Ντε Λατρ ντε Τασινί.

Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών η 9η Μάη. Αυτή τη μέρα η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων. Είναι η μέρα που σηματοδοτεί τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, του φονικότερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο οποίος συνολικά κράτησε 2.194 μέρες, απλώθηκε σε έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χλμ. και στοίχισε τη ζωή σε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, εμπόλεμους και άμαχους μαζί.

Τη μέρα αυτή, λοιπόν, τιμάμε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, όσες και όσους μετείχαν στον αγώνα μαχόμενοι στα διάφορα μέτωπα του πολέμου, από στεριά, θάλασσα και αέρα, στις πόλεις και τα χωριά, στα εργοστάσια και τους αγρούς, στη μάχη της παραγωγής. Εκείνες και εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη στο χέρι, που πήραν μέρος στις διαδηλώσεις, στις απεργίες και τα σαμποτάζ, που κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια ή μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Αποτίουμε φόρο τιμής στα εκατομμύρια των νεκρών της πείνας, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπου φρίκης και μαρτυρίου, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ξεπέρασε κάθε όριο, φτάνοντας στην απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στη νίκη επί του «Αξονα» συνέβαλαν όλες οι δυνάμεις που μετείχαν στον αντιχιτλερικό συνασπισμό. Ξεχωριστός όμως όσο και καθοριστικός υπήρξε ο ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης, του Κόκκινου Στρατού, καθώς και των απανταχού εθνικοαπελευθερωτικών - αντιφασιστικών κινημάτων, ψυχή, οργανωτής και κύριος αιμοδότης των οποίων υπήρξαν τα Κομμουνιστικά Κόμματα.

Την 9η Μάη η ιμπεριαλιστική ΕΕ την ανακήρυξε ως «μέρα της Ευρώπης». Στόχος να σβήσουν από την ιστορική μνήμη, τη συνείδηση λαού και νεολαίας, ότι η δύναμη των λαών είναι ανεξάντλητη και μπορούν να συντρίψουν το φαινομενικά πανίσχυρο αντίπαλό τους. Δεν είναι τυχαίο. Γιατί το πιο σημαντικό αποτέλεσμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν οι αλλαγές στον παγκόσμιο συσχετισμό των δυνάμεων, αφού η Σοβιετική Ενωση συνέβαλε στην απόσπαση από τον καπιταλισμό μιας σειράς χωρών στην Ευρώπη, αλλά και στην Ασία, που ακολούθησαν το δρόμο του σοσιαλισμού. Αυτό ο ιμπεριαλισμός δεν μπόρεσε ποτέ να το ανεχτεί.

Η αναθεώρηση της Ιστορίας

Γι' αυτό, μετά τη νίκη της αντεπανάστασης άρχισε η πλαστογράφηση της Ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα ιμπεριαλιστικά «κέντρα» συγκαλύπτουν ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, τέτοιος ήταν και ο Β' Παγκόσμιος, ξεπηδούν από την καρδιά του καπιταλισμού. Αντίθετα, η σοσιαλιστική Σοβιετική Ενωση δεν είχε κίνητρο της συμμετοχής στο μοίρασμα του κόσμου. Ακριβώς γι' αυτό, η ΕΣΣΔ ήταν το μόνο κράτος που διεξήγε δίκαιο πόλεμο. Κρύβουν ότι οι λεγόμενες «δημοκρατικές» δυνάμεις και τα μονοπώλιά τους στήριξαν τη Γερμανία για να τη στρέψουν κατά της ΕΣΣΔ.

Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διέπραξαν και αυτά τα μη φασιστικά αστικά κράτη. Το μεγαλύτερο έγκλημα διέπραξαν οι ΗΠΑ. Χωρίς να υπάρχει στρατιωτική ανάγκη, έριξαν τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1945). Από τα πιο χαρακτηριστικά εγκλήματα ΗΠΑ - Βρετανίας ήταν ο βομβαρδισμός της Δρέσδης. Την ισοπέδωσαν, σκοτώνοντας πάνω από 120.000 ανθρώπους (13 προς 14 Φλεβάρη 1945), χωρίς να υπάρχει στρατιωτική σημασία. Ομως, τα εργοστάσια της Γερμανίας όπου οι ΗΠΑ είχαν επενδύσεις, παρέμειναν άθικτα.

Τα αντικομμουνιστικά κέντρα «βαφτίζουν» την Αντίσταση «τρομοκρατία»! Εμφανίζουν την παραδειγματική τιμωρία των «δοσίλογων» στην Ελλάδα ως σφαγές αμάχων. Προβάλλουν ως βασική αιτία της δημιουργίας οργανώσεων τύπου Ταγμάτων Ασφαλείας και της συνεργασίας με τους κατακτητές την ανάγκη «αθώων να προστατευθούν από το αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι κομμουνιστές»!

Η ιμπεριαλιστική και η οπορτουνιστική προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι ο λαός της ΕΣΣΔ πολέμησε και αντιστάθηκε λόγω της τρομοκρατίας που του ασκήθηκε από την ηγεσία και το κράτος! Αλλά η έκρηξη αυτενέργειας, ηρωισμού και θυσίας του σοβιετικού λαού θα μπορούσε να είναι και ήταν μόνο αποτέλεσμα της συνειδητής συμμετοχής και πειθαρχίας.

Απενοχοποιούν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Βρετανίας και ΗΠΑ στην Ελλάδα. Παράλληλα, ενοχοποιούν την ένοπλη λαϊκή πάλη του Δεκέμβρη 1944 και των χρόνων 1946 - 1949, γιατί, παρά την ήττα της, φοβούνται τις παρακαταθήκες της πάλης το Δεκέμβρη 1944 και του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), που είναι ορόσημα και κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα.

Ονομάζουν κατοχή την εκδίωξη των γερμανικών στρατευμάτων από τον Κόκκινο Στρατό και την απελευθέρωση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ αποκαθιστούν και δικαιώνουν τους φασίστες στις χώρες της Βαλτικής και στην Ουκρανία.

Εξομοιώνουν τον κομμουνισμό με το φασισμό. Αποσπούν το φασισμό από τη μήτρα που τον γέννησε και που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, προκειμένου να αθωώσουν τον ιμπεριαλισμό ως σύστημα που στα κύτταρά του γεννιούνται και αναγεννιούνται οι αιτίες των πολέμων.

Ωστόσο, καμιά πλαστογραφία δεν είναι ικανή να σβήσει την αλήθεια. Η παραχάραξη, διαστρέβλωση ή «αποϊδεολογικοποίηση» της Ιστορίας, η ταύτιση κομμουνισμού - φασισμού δεν αποτελούν παρά αναπόσπαστο τμήμα του αστικού ιδεολογικοπολιτικού πολέμου, που στόχο έχει τη διαμόρφωση υποταγμένων συνειδήσεων και τον παροπλισμό της εργατικής τάξης, τη συκοφάντηση της ταξικής πάλης και της προοπτικής της.

Εβδομήντα ένα χρόνια από την «Αντιφασιστική Νίκη των Λαών» τιμάμε και διδασκόμαστε από την Ιστορία μας. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Ο 21οςαιώνας θα είναι αιώνας νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, οπλισμένοι με τη δύναμη της κοσμοθεωρίας μας, αλλά και την εμπειρία του παρελθόντος, των νικών και των ηττών του κινήματος, θα τραβήξουν μπροστά τους τροχούς της κοινωνικής εξέλιξης, με μεγαλύτερη ωριμότητα και αυτοπεποίθηση από ποτέ. Εως την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό. Θέτοντας το φασισμό και τον πόλεμο -τον ίδιο τον καπιταλισμό- μια και για πάντα, στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.