Το «άλλο μισό» των μπίζνες η πολεμική προπαρασκευή και οι εξοπλισμοί

Δεν είναι τυχαίο ότι όπως έγινε γνωστό από το ΥΠΕΞ την Τετάρτη, μέσα στον Νοέμβρη αναμένεται ξανά στην Αθήνα ο Ζελένσκι, σε άλλη μια επίσκεψη που «κουμπώνει» στα αμερικανικά σχέδια για τον ενεργειακό «Κάθετο Διάδρομο» και την τροφοδοσία του Κιέβου με αμερικανικό LNG, ενώ παράλληλα θα βρεθούν στο τραπέζι και τα στρατιωτικά σχέδια παραπέρα ενίσχυσης της Ουκρανίας.

Ανώτατες πηγές του υπουργείου Αμυνας επιβεβαιώνουν στον «Ριζοσπάστη» ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν πάντα να πιέζουν για παροχή πολεμικού υλικού στο καθεστώς του Κιέβου, κυρίως για μετακίνηση εκεί μιας ελληνικής συστοιχίας «Patriot», χρησιμοποιώντας μάλιστα ως προηγούμενο το γεγονός ότι ήδη η ελληνική αστική τάξη έχει μετακινήσει μία στη Σαουδική Αραβία εδώ και χρόνια. Επιβεβαιώνεται πώς «το ένα φέρνει το άλλο» σε όλες αυτές τις κινήσεις και βαθαίνει όλο και περισσότερο η εμπλοκή, με δεδομένη και την «πρεμούρα» της ντόπιας αστικής τάξης να αναλάβει αποστολές όπου Γης.

Την ίδια ώρα, σε διάφορα δημοσιεύματα καταγράφονται αντίστοιχα σενάρια, π.χ. ότι η κυβέρνηση συζητάει την αποστολή στην Ουκρανία αντιαεροπορικών συστημάτων ρωσικής κατασκευής, όπως τα S-300, τα TOR-M1 και τα OSA, με την προϋπόθεση της αντικατάστασης με ισραηλινά αντιαεροπορικά και άλλα συστήματα (διαπραγματευόμενη με το κράτος - δολοφόνο και για τη συμμετοχή του Ισραήλ στο εξοπλιστικό πρόγραμμα - μαμούθ της ΕΕ), ενώ γίνεται λόγος μέχρι και για την αποστολή ελληνικών μαχητικών «Mirage 2000-5», όπως επίμονα ζητάει το καθεστώς Ζελένσκι.

Ολα αυτά ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση ετοιμάζει νέες παρτίδες πολεμικού υλικού με τελικό προορισμό την Ουκρανία, π.χ. την αποστολή 60 οβιδοβόλων M-110A2, μαζί με πάνω από 150.000 βλήματα διαφόρων τύπων και διαμετρήματος 203 χιλιοστών, συν δεκάδες χιλιάδες ρουκέτες. Είναι η πολλοστή φορά που η κυβέρνηση μεθοδεύει τέτοια πώληση, προκειμένου κατόπιν η κυβέρνηση της Τσεχίας να προωθήσει αυτό το υλικό μέχρι την Ουκρανία, ενισχύοντας το οπλοστάσιο του Ζελένσκι, καθώς έχουν ήδη προωθηθεί πολλές άλλες τέτοιες «παραγγελίες», αδειάζοντας τις αποθήκες του Στρατού Ξηράς.

Εξάλλου οι Ουκρανοί συνεχίζουν να στέλνουν κάθε μήνα στις πρωτεύουσες των χωρών του ευρωατλαντικού άξονα λίστα με τις ανάγκες τους σε πολεμικό υλικό, που δεν αφορούν μόνο μέσα ή πυρομαχικά, αφού έχοντας δεχτεί στο ενδιάμεσο μια πανσπερμία υλικού (π.χ. πολλούς διαφορετικούς τύπους αρμάτων) χρειάζονται και πληθώρα από ανταλλακτικά για υποστήριξή τους.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν συνεισφέρει μόνο στα πεδία των «ενεργειακών μαχών» για την «απεξάρτηση από τη Ρωσία», αλλά και στα αντίστοιχα στρατιωτικά σχέδια που πάνε χέρι - χέρι: Ηδη από τον Οκτώβρη του 2022 εμφανίζεται ως «συνεισφέρον κράτος» στο νέο Battlegroup (έφτασαν τα 8 συνολικά) που έστησε το ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία, στέλνοντας μια διμοιρία αντιαρματικών, είναι μπλεγμένη στα σχέδια για τη ΝΑΤΟική «Ανατολική Φρουρά» που αναπτύσσεται απέναντι στη Ρωσία (ενώ έχει ήδη δυνάμεις σε Κόσοβο και Βοσνία - Ερζεγοβίνη), συζητάει σενάρια «εναέριας επιτήρησης» σε όλη την περιοχή μέχρι και τη Βαλτική, ενώ έως και για τα σενάρια αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία που έπεσαν το προηγούμενο διάστημα στο τραπέζι των ιμπεριαλιστικών παζαριών μιλούσε για ...πρόωρη συζήτηση. Στο ενδιάμεσο οι Ουκρανοί συχνά - πυκνά περνούν από «σχολεία» στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής στη Σούδα, υπό την επίβλεψη Ελλήνων, Αμερικανών ή άλλων εκπαιδευτών, σε αντικείμενα που αφορούν την «άμυνα της παρευξείνιας περιοχής» και την «εδραίωση του καθεστώτος ασφαλείας σε Μαύρη και Αζοφική Θάλασσα» (όπως λένε ο Ζελένσκι και λοιποί αξιωματούχοι), αντικείμενα που προφανώς δεν είναι άσχετα και με τα σχέδια για προστασία των αντίστοιχων ενεργειακών και άλλων υποδομών που στήνουν οι Ευρωατλαντικοί, διαμορφώνοντας τον «Κάθετο Διάδρομο» προς την Ουκρανία.

Οπως βέβαια δεν είναι άσχετα με αυτές και τα σχέδια για «αναβάθμιση» των στρατιωτικών και άλλων υποδομών τα οποία «τρέχουν» στην παράλληλη «γραμμή»: Είναι αποκαλυπτικά τα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» όλο το προηγούμενο διάστημα για τις αναβαθμίσεις στην αεροπορική βάση της Λάρισας, ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερα και μεγαλύτερα αεροσκάφη των Αμερικανών, λειτουργώντας ως κόμβος υποστήριξης των επιχειρήσεών τους προς την Ανατολική και Κεντρική - Ανατολική Ευρώπη, σε μέτωπο με τη Ρωσία. Μαζί πάνε και οι αναβαθμίσεις στον λιμένα της Αλεξανδρούπολης, όπου δένουν το ένα μετά το άλλο θηριώδη μεταγωγικά των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, ξεφορτώνοντας και φορτώνοντας πολεμικά μέσα, και τα σχέδια για πρόσθετες τοποθεσίες εγκατάστασης των Αμερικανών (και στη Βόρεια Ελλάδα) που αναμένεται να «επικαιροποιήσει» ο νέος «Στρατηγικός Διάλογος» που επίκειται, για την «αναβάθμιση» του σιδηροδρομικού και οδικού δικτύου που εξυπηρετεί τη στρατιωτική «κινητικότητα» ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Αλλά και η «ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού», τα «deals» για τη μεταφορά φορτίων LNG και για τις εξορύξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, πέρα από τις «διευθετήσεις» απαιτούν και αναβάθμιση των στρατιωτικών δυνατοτήτων για ενεργότερη εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή.

Αυτά αφορούν τα σχέδια για την αναβάθμιση της ναυτικής και αεροπορικής βάσης της Σούδας, τα δεκάδες δισ. για εξοπλισμούς όπως οι γαλλικές και ιταλικές φρεγάτες και αργότερα αμερικανικές, ενδεχομένως άλλη μια παρτίδα από μαχητικά «Rafale», μεταγωγικά αεροσκάφη, νέα υποβρύχια, ισραηλινά συστήματα αεράμυνας, UAV και drones, η πολυδιαφημισμένη «Ασπίδα του Αχιλλέα» ή «θόλος». Ολα πανάκριβα μέσα όχι για την άμυνα της χώρας αλλά για την εμπλοκή σε επικίνδυνα σχέδια, ώστε να μπορεί η ντόπια αστική τάξη να παζαρεύει με τους εταίρους της στο εξωτερικό τα μερτικά της στην καπιταλιστική λεία της περιοχής, απλώνοντας στο τραπέζι τη συνεισφορά της στην «ασφάλεια» του ΝΑΤΟ και παρουσιάζοντας τη χώρα ως εγγυητή ότι τα σχέδια αυτά θα προχωρήσουν απρόσκοπτα και με «ασφάλεια».

Μια «συνεισφορά» που μετριέται και με τις αποστολές που αναλαμβάνουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις στο εξωτερικό, πάντα σε υλοποίηση ευρωατλαντικών αποστολών. Ενδεικτικά, ελληνικές φρεγάτες στέλνονται απανωτά να επιχειρούν στην Ερυθρά Θάλασσα, επισήμως ενάντια στη δράση των Χούθι, αλλά έχοντας κατά νου και τη λεγόμενη «κινεζική επέκταση». Εξάλλου, μία από τις πρώτες αποστολές που θα αναλάβει η πρώτη γαλλικής κατασκευής φρεγάτα την οποία θα παραλάβει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό λέγεται ότι θα είναι στον Ινδο-Ειρηνικό, σε συνοδεία αμερικανικού αεροπλανοφόρου, ακριβώς σε μια ζώνη όπου συγκρούονται ευρωατλαντικά με κινεζικά και άλλα συμφέροντα.

Ενδεικτικά είναι και τα όσα είπε μεσοβδόμαδα σε φιέστα στην αεροπορική βάση Ελευσίνας ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας εστιάζοντας στην αύξηση των διαθεσιμοτήτων σε μεταγωγικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας, ότι «μπορούμε πλέον να στηρίζουμε την παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδας μας και έξω από τα στενά γεωγραφικά μας σύνορα, όπου μας καλούν τα συμφέροντά μας».

Γι' αυτά τα «συμφέροντα» και τα ευρωατλαντικά σχέδια η κυβέρνηση δρομολογεί και το κατάπτυστο νομοσχέδιο για τη νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, που έχει ξεσηκώσει τις αντιδράσεις δεκάδων χιλιάδων στρατιωτικών, που με τις κινητοποιήσεις τους απαιτούν να μην κατατεθεί.

Ολη αυτή η πολεμική προπαρασκευή σφραγίζεται και από τη στροφή στην πολεμική οικονομία. Διόλου τυχαία, το απόγευμα της Πέμπτης ο υπουργός Αμυνας απηύθυνε ομιλία στο Γενικό Συμβούλιο του ΣEB με θέμα τη «στήριξη της εγχώριας παραγωγικής ικανότητας στον τομέα της Αμυνας», ενώ το παζάρι για τις ενεργειακές μοιρασιές στην Ανατ. Μεσόγειο ειδικά με την Τουρκία αποτελεί «συγκοινωνούν δοχείο» με αυτό για τη συμμετοχή στο «φαγοπότι» του ευρωπαϊκού προγράμματος SAFE.

Σχεδιασμοί που σηματοδοτούν όχι μόνο ένταση της εκμετάλλευσης και της καταστολής, αλλά και κάθε είδους κινδύνους για τη ζωή και την ασφάλεια του λαού, με χαρακτηριστικά τα όσα συμβαίνουν στις εγκαταστάσεις των ΕΑΣ στο Λαύριο, με τον κίνδυνο μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή όπως δημιουργείται από τη μεταφορά και απόθεση πολεμικού υλικού εκεί με ανύπαρκτα μέσα ασφαλείας. Θέμα για το οποίο η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ υπέβαλε Ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως με ευθύνη των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ περισσότεροι από 220 τόνοι ισχυρών εκρηκτικών βρίσκονται σε ελεύθερη μορφή μέσα στο έδαφος εντός των εγκαταστάσεων της εταιρείας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Προηγούμενο άρθρο

Το νερό ως εμπόρευμα

Επόμενο άρθρο

Προετοιμασία